Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Πηγή μου ζωηφόρος, που δροσίζεις με το βαθύ ποτάμι, με το νάμα σου τόσες ψυχές, και μένα την ψυχή μου· ο κρότος των νερών σου μέσ’ στα ρέματα κι ανάμεσα στους βράχους, στα βουνά, κι ως κάτω, έως το κύμα της θαλάσσης· ο ρόχθος των υδάτων σου ακούεται.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Στη Σκιάθο του 1906 ένας άντρας γύρω στα 55, παραμονές δεκαπενταύγουστου, κάθεται μόνος καπνίζοντας, στο προαύλιο του ναού της Παναγίας της Πρέκλας, στην ερημιά της φύσης, αναλογιζόμενος τον εαυτό του και τη ζωή του. Σε λίγο το ασκητικό του καταφύγιο θα γεμίσει προσκυνητές που θα’ρθουν για τη μεγάλη γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου Read More »
Το παρόν άρθρο του Αγίου των Γραμμάτων μας, δημοσιεύτηκε στις 6 Μαΐου 1888, ανήμερα Κυριακή του Πάσχα, στην εφημερίδα «Εφημερίς» των Αθηνών. «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν… Πάσχα το τερπνόν, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα. Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε. Πάσχα, εν χαρά αλλήλους περιπτυξώμεθα…Ω Πάσχα, λύτρον λύπης. Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα το πύλας ημίν του παραδείσου ανοίξαν.
«Το Πάσχα» – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Read More »
“Γνωρίζω έναν ιερέα εις τας Αθήνας. Είναι ο ταπεινότερος τών ιερέων και απλοϊκότερος τών ανθρώπων… ” Η παραπάνω φράση ανήκει στο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και αφορά την περίπτωση του Αγίου Νικολάου Πλανά. Ένα “ισχνό γεροντάκι”, ολιγογράμματο, με προβλήματα στην εκφορά του λόγου. Ως εφημέριος του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης και έχοντας παραχωρήσει την
Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς – 2 Μαρτίου Read More »
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Δείχνει εξαιρετικά επίκαιρο και με την μοναδική γραφή του Άγιου των Γραμμάτων μας. Ένα πολυ σύντομο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη για την Πρωτοχρονιά του 1908… Ξένος τοῦ κόσμου καὶ τῆς σαρκός, κατῆλθε τὴν παραμονὴν ἀπὸ τὰ ὕψη, συστείλας τὰς πτέρυγας ὅπως τὰς κρύπτῃ, θεῖος ἄγγελος. Ἔφερε δῶρα ἀπὸ τὰ ἄνω βασίλεια διὰ νὰ
