Το παρόν άρθρο του Αγίου των Γραμμάτων μας, δημοσιεύτηκε στις 6 Μαΐου 1888, ανήμερα Κυριακή του Πάσχα, στην εφημερίδα «Εφημερίς» των Αθηνών. «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν… Πάσχα το τερπνόν, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα. Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε. Πάσχα, εν χαρά αλλήλους περιπτυξώμεθα…Ω Πάσχα, λύτρον λύπης. Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα το πύλας ημίν του παραδείσου ανοίξαν. […]
«Το Πάσχα» – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Read More »
– Διήγημα: ερημίτης – Ξημέρωμα 3ης Ιανουαρίου 1911 και ο κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, κλινήρης όμως δίχως να του κολλάει ύπνος, σιγομουρμούριζε ένα τροπάριο των Θεοφανείων που ‘φτάναν σε λίγες μέρες: «Την χείρα σου την αψαμένην» το ψέλλιζε και το συλλάβιζε ξανά. Ξάφνου ένα φως που ήταν μάλλον απ’ το Άκτιστο μπήκε και τον συντάραξε κι
Τα Ουράνια Θεοφάνεια του κυρ Αλέξανδρου Read More »
“Με χρόνους με καιρούς και ήμισυ καιρού, Κάποιος αμαθής, αμαρτωλός, χυδαίος, καμμία γυναίκα του λαού πτωχή σ’ ενθυμείται κι έρχεται να σου φέρ’ όχι χρυσόν, αλλά ολίγο λιβάνι, ένα κερί, κι ολίγο λάδι στη μποτίλια/ σ’ εσέ που είσαι όλων ο δοτήρ.”
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Read More »
Τοποθεσία: Ελλάδα. Ένα ξημέρωμα με φως που θήλασε ολονυχτίς από το ελληνικό τοπίο, ο δρόμος των τζιτζικιών του Αυγούστου που σάστισε τον μοναχικό, ανήσυχο περιηγητή και από τότε δεν περπατάει μόνος. Ένα αλογάκι της Παναγίας που το ‘δειξε χθες μία γιαγιά στο εγγόνι κι εκείνο ένιωσε δέος όταν το περιεργάστηκε από πολύ κοντά ή ίσως
Μία αποσαφήνιση Τελευταία, έχει διχάσει κάπως η επίμαχη αυτή ευχή “Καλή Παναγιά” που συνηθίζουμε να λέμε ειδικότερα την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Όσοι φίλοι την αντιμάχονται έχουν ως επιχείρημα ότι η φράση αυτή δεν στέκει ούτε λεκτικά μα ούτε και θεολογικά και πως τελικώς αποτελεί ένα υποπροϊόν μίας μοντέρνας τάσης για εκκοσμίκευση, στη σύγχρονη
Η ευχή “Καλή Παναγιά” Read More »
