Μια μέρα, κάποιοι προσκυνητές από την πόλη πήγαν σε ένα χωριό με ασκητές μοναχούς, να δουν τον Αββά Μακάριο, που ζούσε εκεί. Μαζί τους κουβάλησαν ένα καλάθι γεμάτο σταφύλια για να του το δώσουν. Όταν έφτασαν, κάθισαν αρκετή ώρα κοντά του, άκουσαν τις πολύτιμες συμβουλές του και ωφελημένοι ψυχικά ξεκίνησαν για την πόλη. -Αυτά είναι […]
Τα σταφύλια της αγάπης Read More »
Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Όποιος μένει στην έρημο και ασκητεύει, απαλλάσσεται από τρεις πολέμους: της ακοής, της γλώσσας και της δράσης. Και έχει μόνο ένα πόλεμο να αντιμετωπίσει, τον πόλεμο της καρδιάς». Από το Γεροντικό
Ο πόλεμος της καρδιάς Read More »
Έλεγαν για τον αββά Σισώη, πως όταν έφτασε στα τελευταία του, έλαμψε το πρόσωπό του υπερβολικά και είπε στους πατέρες πού κάθονταν κοντά του: Να ο αββάς Αντώνιος ήρθε. Και μετά από λίγο επανέλαβε: Να ο χορός των Προφητών ήρθε. Και πάλι το πρόσωπό του έλαμψε περισσότερο, και είπε: Να ο χορός των ‘Αποστόλων ήρθε.
“Φέρτε μου το σκεύος της ερήμου” Read More »
Ένας αδελφός επισκέφτηκε στη Σκήτη τον αββά Μωυσή και του ζήτησε να του πει κάποιον λόγο. Και ο Γέροντας του λέει: “Πήγαινε, κάθισε στο κελί σου και το κελί σου θα σου τα διδάξει όλα”.
Από το Γεροντικό – Το κελί σου θα σου τα διδάξει όλα Read More »
Τρεις Πατέρες είχαν τη συνήθεια να πηγαίνουν κάθε χρόνο στον μακάριο Αντώνιο. Απ’ αυτούς οι δύο του έκαναν διάφορες ερωτήσεις για τους λογισμούς και τη σωτηρία της ψυχής. Ο τρίτος όμως σώπαινε και δεν ρωτούσε τίποτα. Αφού λοιπόν ήρθαν πολλές φορές και ο αδελφός εκείνος έτσι πάντα σώπαινε, μη ρωτώντας το παραμικρό, του λέει κάποτε
“Αρκεί με του βλέπει σε” Read More »
