Τριώδιο με τον Ερημίτη

Κυριακή της Ορθοδοξίας μας… – Κείμενο: ερημίτης – Η αναστήλωση των εικόνων, που μάχονται να αποτυπώσουνε το Υπερφυσικό και η ματιά του θεατή, ο ασπασμός, η έκφραση της καρδιάς και η γλύκα της σε ότι απεικονίζεται σ’ αυτές που όμως δεν ζωγραφίζεται και δεν αγιογραφείται. Η απαράμιλλη βυζαντινή τέχνη που ως πρωτοπόρα όταν ξέφυγε απ’ […]

– Κείμενο: ερημίτης – “Τί είναι Αλήθεια;” ρώτησε κάποτε ο άνθρωπος δια στόματος Πιλάτου τον ίδιο τον Θεό. Εκείνος σιώπησε απλά. Περιμετρικά της Αλήθειας λοιπόν, μπροστά σε μία σιωπή. Στη μέση αυτής της αίθουσας ο Ιησούς με το κεφάλι κάτω, στην ίδια αίθουσα έκτοτε, ο άνθρωπος γενεά τη γενεά, τη σιωπή αυτή την αναψηλαφίζει. Γύρω

Πατρίδα μας ο χαμένος Παράδεισος μας… – Κείμενο: ερημίτης – Κυριακή πριν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή και η ανάμνηση μιας χαμένης Πατρίδας, η εξορία κι η αγωνία να την βαστάξουμε την κάθε ημέρα που περνά και όλο ξεθωριάζει. Κοινή μας Πατρίδα αυτή η εξορία, η πτώση, όντα που ήρθαμε από ψηλά, σκληρά τα χώματα εδώ

– Κείμενο: ερημίτης – Και οι Πλανήτες γύρω μας, θα έρθει εκείνη η ώρα που θα ξεκρεμαστούν και οι Ναοί θα ισοπεδωθούν στο πλήρωμα του χρόνου. Κι όπως το μπλε του ουρανού άναρχα θα ‘ρθει κάτω, θα ψάλλουνε μόνο Άγγελοι και όλα Ορθοδοξία. Σε μια συντέλεια του κόσμου μας όπου και επιστημονικά τεκμηριώνεται πως κάποτε

Μια Αγρυπνία μέσα στο Τριώδιο – Κείμενο: ερημίτης – Απόκοσμες σκιές στη νύχτα μας, κυρτώνουν προς τα εμπρός και η ψυχή δια της οράσεως λες και αφομοιώνεται με του ναού τις πολυκαιρισμένες πλάκες του, βαλμένες σε ένα πάτωμα από παλιούς -τώρα νεκρούς- τεχνίτες, που έχει προορισμό αυτό απλά να το πατούν. «Τα σα εκ των