– Κείμενο: ερημίτης – Ίσως σε μια γωνιά στο σπίτι σου έχεις βυζαντινές εικόνες και δεις πως δεν ταιριάζουνε οπτικά στον τόσο δυτικότροπο επερχόμενο χριστουγεννιάτικο σου στολισμό. Ίσως σε κάποιο ράφι σου έχεις ένα παλιό βιβλίο απ’ τον Παπαδιαμάντη με διηγήματα των άγιων ημερών και συνειδητοποιήσεις πως πλέον δεν χωράς να μπεις μες στις σελίδες. […]
Μήπως τα Χριστούγεννα δεν σου ταιριάζουν πια; Read More »
– Κείμενο: ερημίτης – Οι τρεις Μάγοι στον δρόμο της επιστροφής, αμίλητοι στο ατέλειωτο ταξίδι, πίσω, στις μακρινές πατρίδες τους, κρυφά από τον Ηρώδη και όσο νωχελικά οι καμήλες σέρνουνε τα πόδια τους στην άμμο, αυτή η σιωπή θα μαρτυρά ότι το αστέρι λάμπει πλέον βαθιά εντός τους. Είναι τα Χριστούγεννα που κράτησαν μαζί τους,
Μία μετα-χριστουγεννιάτικη ιστορία Read More »
– Κείμενο: ερημίτης – Σύμφωνα με την Παράδοση μας, κατά τα μεσάνυχτα της παραμονής των Θεοφανείων και για όλη την διάρκεια της νύχτας μέχρι πριν το ξημέρωμα της μεγάλης αυτής Δεσποτικής γιορτής, οι Ουρανοί ανοίγουνε διάπλατα, με τις ευχές, τις προσευχές να εισακούγονται -όπως λέγεται- απ’ τον Δημιουργό. Το Άγιο Δωδεκαήμερο που ξεκινάει με το
Παραμονή Θεοφανείων. Μεσάνυχτα. Read More »
– Διήγημα: ερημίτης – Ξημέρωμα 3ης Ιανουαρίου 1911 και ο κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, κλινήρης όμως δίχως να του κολλάει ύπνος, σιγομουρμούριζε ένα τροπάριο των Θεοφανείων που ‘φτάναν σε λίγες μέρες: «Την χείρα σου την αψαμένην» το ψέλλιζε και το συλλάβιζε ξανά. Ξάφνου ένα φως που ήταν μάλλον απ’ το Άκτιστο μπήκε και τον συντάραξε κι
Τα Ουράνια Θεοφάνεια του κυρ Αλέξανδρου Read More »
– Κείμενο: ερημίτης – Χαιρετίζω εγκάρδια όλους τους ανώνυμους Ήρωες, Μάρτυρες, που είσαστε ήδη έτοιμοι να αδράξετε τη νέα αυτή αυγή… Κρυμμένοι και αφανείς σε πολυκατοικίες, όμως εκεί στα μυστικά, σαν μια αρχαία φάλαγγα – μικρή – συντεταγμένα πάλι να σπρώξετε ποθείτε -επώδυνα- τον στρογγυλό πλανήτη αυτόν, σ’ αντίθετη φορά. Εσείς, που για την Πολιτεία
