– Κείμενο: ερημίτης –
Ίσως σε μια γωνιά στο σπίτι σου έχεις βυζαντινές εικόνες και δεις πως δεν ταιριάζουνε οπτικά στον τόσο δυτικότροπο επερχόμενο χριστουγεννιάτικο σου στολισμό.
Ίσως σε κάποιο ράφι σου έχεις ένα παλιό βιβλίο απ’ τον Παπαδιαμάντη με διηγήματα των άγιων ημερών και συνειδητοποιήσεις πως πλέον δεν χωράς να μπεις μες στις σελίδες.
Είναι το Σαρανταλείτουργο που ξεκινάει σε αρκετούς ναούς τα πρωινά. 40 Θείες Λειτουργίες κι η χειμωνιάτικη η θαλπωρή σε τόνο ιερό.
Είναι η νηστεία. Μια κίνηση, μια οδοιπορία προς το λαμπρό αστέρι στον ουρανό της Βηθλεέμ, ψυχοσωματική.
Το νοιάξιμο προς τον άλλον, η ενθύμηση ανθρώπων που πια δεν είναι εδώ…
Τα Χριστούγεννα όπως και αν τα ζήσει κάποιος, πάντα είναι χαρά. Ίσως σου αρέσουν όπως είναι, ίσως δεν σου ταιριάζουν πια.
Ίσως φέτος δεν σου ‘φτασαν και πόθησες προσκύνημα στη Φάτνη.
Ίσως ήρθε η ώρα για να στολίσεις στην ψυχή ή ακόμη και στο σπίτι σου ένα μικρό καράβι.
Ένα μικρό καράβι ελληνικό ναυπηγημένο από απλούς και ευλαβείς ανθρώπους, από τους Ήρωες μας και από τους Ποιητές. Που όλοι μαζί θα σπρώξουμε – πάλι- στην άγρια θάλασσα, σε πείσμα των καιρών.
Παιδιά οι επιβάτες του που τραγουδούν χαρούμενα και στα βυζαντινά:
“Άναρχος Θεός καταβέβηκεν,
και εν τη Παρθένω κατώκησεν”.
40 ημέρες λοιπόν, πριν από τη Γέννηση του Λυτρωτή Χριστού.
Καλή μας πλεύση.