Ερημίτης

– Κείμενο: ερημίτης – Κίτρινα στάχυα που έγειραν σε ξαφνικό μελτέμι κι ελληνικό τοπίο στον Αύγουστο, ιδεατή η ζεύξη. Λες και βαρέθηκε αυτός τις μέριμνες τις βιοτικές του χρόνου και άφησε παρακαταθήκη του μια γνήσια ραστώνη, θάλασσες λογοτεχνικές, τεράστιο φεγγάρι και λιτανεία και ψαλμούς και… έρχεται η Παναγιά μας… Χαίρε Μητέρα του Θεού, Χαίρε Ήλιε […]

– Κείμενο: ερημίτης – Κάποτε γνώρισα έναν Γέροντα όπου μπορούσε κι έβλεπε, ψηλάφιζε τους μώλωπες, τις εκδορές που κουβαλάς εκ γενετής από του προπατορικού αμαρτήματος την πτώση. Ο Γέροντας για τον οποίον μιλώ, μοναδικά αντιλαμβανότανε στους φυσικούς του οφθαλμούς εκείνη την αμέλεια και την ακαθαρσία όπου διέπει την ανεκπαίδευτη ψυχή, να δρα πάνω στο φυσικό

– Κείμενο: ερημίτης – Όταν ήμουν παιδί συνήθιζα να παίζω μπάλα τα απογεύματα σε μια τεράστια αλάνα με συνομήλικούς μου, σε κάθε μεγάλη ημέρα ζεστού καλοκαιριού. Μία βρυσούλα σκιερή προσέφερε το γάργαρο νεράκι της, μπροστά από ένα πεζούλι. Σ’ ένα ξεδίψασμά μου τότε, στην άκρη του ματιού μου έπιασα έναν μεγάλο άνθρωπο να στέκει φευγαλέα,

– Κείμενο: ερημίτης – Μέρες καλοκαιριού και πάντοτε αναπολώ εκείνες τις μακρινές τις διαδρομές με το ποδήλατό μου, επάνω σε σκονισμένους δρόμους που σε οδηγούν στο πουθενά. Είναι αστείο το πόσες ανόητες σκέψεις περνούν απ’ το μυαλό σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις που είσαι εντελώς μόνος. Το πόσο απίθανα ερωτήματα μπορείς να θέσεις στον ίδιο σου

Η Ορθοδοξία είναι ζωή – Κείμενο: ερημίτης – Και η ζωή είναι Ορθόδοξη, με θεωρία τέλεια μα ανθρωπίνως με έριδες και αντιθέσεις, με πτώσεις κι ελαττώματα και κάπου εκεί στο σκότος το βαθύ να φαίνεται ένα Φώς. Η παράδοση της Εκκλησίας μας, οπού ποτέ δεν έκρυψε έντονες διαφωνίες και λάθη μεταξύ των πρώτων Χριστιανών, ούτε