Ερημίτης

– Κείμενο: ερημίτης – Πρίν από αρκετές δεκαετίες, ένα πρωί, η τότε υπέργηρη προγιαγιά μου, παρατηρούσε τον γαμπρό της με την κόρη της, να κουβαλάνε και να τοποθετούν προσεκτικά ένα παράξενο λευκό ντουλάπι. Επρόκειτο για ψυγείο και ήταν το πρώτο που είχε έρθει στο χωριό. Μπήκε στην πρίζα και κάποιες ώρες αργότερα η κόρη της […]

– Κείμενο: ερημίτης – Καινούργιες φίλες, φίλοι έρχονται και τους καλωσορίζω. Γνωρίζω επίσης πως κάποιοι από αυτούς βρίσκονται και εκτός Πίστης ή κάπως περιφερειακά και τους ευχαριστώ έτσι διπλά που είναι εδώ μαζί μας. Σε εκείνους αλλά και σε όλους μας μοιραία έρχεται η στιγμή οπού αναρωτιέσαι: Πώς ξέρουμε ότι υπάρχει στα αλήθεια ο Θεός;

– Κείμενο: ερημίτης – Είχαν έρθει έτσι τα πράγματα ώστε το τελευταίο μου ταξίδι -και πριν από μια επώδυνη ανακατάταξη της ζωής μου- να είναι στα Μετέωρα. Ορειβατικά παπούτσια, ένα μικρό σακίδιο, μονοπάτια κι ένας συννεφιασμένος ουρανός. Βρέθηκα μέχρι την κορυφή και ύστερα κοντοστάθηκα. Έμεινα τελικά εκεί. Πέταξα στη γη και το σακίδιο μου. Σχεδόν

– Κείμενο: ερημίτης – Ενόσω το χριστουγεννιάτικο δέντρο πιάνει και ξεστολίζεται, όλο κι αποκαλύπτεται το ξεχασμένο, καμένο δάσος που κρύβεται από πίσω και είναι η καταλληλότερη στιγμή για μια εκδρομή στην έρημο… Ο διάολος στις πόλεις, στα χωριά, στις γειτονιές, στο ίδιο σου το σπίτι, καμπούρης, μαύρος, με ένα γλοιώδες δέρμα, κινείται στο πλακόστρωτο μια

– Κείμενο: ερημίτης – Ήταν θυμάμαι παραμονές Χριστουγέννων και θα πέρναγα τις εορταστικές ημέρες εκείνης της χρονιάς σε μία Σκήτη του Αγίου Όρους απομονωμένη αρκετά. Οι πληροφορίες που είχα είναι πως στο κελί δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, δεν υπήρχε δρόμος απ΄ έξω καλά – καλά και πως εφαρμοζόταν αυστηρή αλάδωτη νηστεία. Σίγουρα αυτή η κατάσταση