Άγιες Μορφές και Ημέρες

Και ο Χριστιανισμός έχει ήδη ξεκινήσει… Μόλις στον τρίτο χρόνο απ’ την Ανάληψη του Κυρίου, ο πρώτος μεγάλος Μάρτυρας είναι ήδη εδώ. Θάνατος δια λιθοβολισμού στον άνθρωπο που είχε ως ειδικότητα να απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων, να δίνει παρηγοριά. Ο Στέφανος γίνεται Άγιος, ο θάνατος του μια γιορτή μας κι αυτός αιώνια ζωντανός. Το […]

Τὴν τοῦ κόσμου πρόσκαιρον, φυγοῦσα δόξαν, τὸν Χριστὸν ἐπόθησας, τὸ εὐγενές σου τῆς ψυχῆς, ἀδιαλώβητον σῴζουσα, Μάρτυς θεόφρον, Εὐγενία πανεύφημε.

Ο θαυματουργός και ελεήμων ιερέας του τόπου εξορίας. Ο ησυχαστής που η παρουσία του έφερνε κοσμοσυρροή. «Η καρδιά είναι ο πρώτος παράγοντας στη ζωή μας. Η καρδιακή γνώση προηγείται της νοησιαρχικής. Η καρδιά βλέπει άμεσα, αστραπιαία, ενιαία. Αυτή η γνώση της καρδιάς μεταδίδεται στο νου, και μέσα στο νου χωρίζεται σε μέρη, αναλύεται σε συστατικά.

Ο Επίσκοπος Αντιοχείας, η αρένα με τους λέοντες, ένα στεφάνι δόξης λίγο πριν τα Χριστούγεννα και πια από αίμα κατακόκκινο γράφεται η Αλήθεια, η Ελευθερία και η Πίστη. erimitic

Πολιούχος και Προστάτης της Ζακύνθου Μια μέρα ένας φυγάς, κυνηγημένος, βρίσκει ως καταφύγιο προσωρινό το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο. ‘Εντρομος, παρακαλάει τον ‘Αγιο για να τον κρύψει λίγο εκεί, γλυτώνοντας τον έτσι από τους διώκτες του και απ’ τον βέβαιο χαμό του. “Σκότωσα άνθρωπο. Σκότωσα τον Σιγούρο. Με κυνηγούν τα αδέρφια του…” Ο