“Με χρόνους με καιρούς και ήμισυ καιρού, Κάποιος αμαθής, αμαρτωλός, χυδαίος, καμμία γυναίκα του λαού πτωχή σ’ ενθυμείται κι έρχεται να σου φέρ’ όχι χρυσόν, αλλά ολίγο λιβάνι, ένα κερί, κι ολίγο λάδι στη μποτίλια/ σ’ εσέ που είσαι όλων ο δοτήρ.”
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Read More »
Κάθε Χριστούγεννα η σκέψη μας πηγαίνει αυθόρμητα στον Σκιαθίτη Γέροντα των γραμμάτων μας, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, που έχει γράψει υπέροχα χριστουγεννιάτικα διηγήματα. Ο Ανδρέας Καραντώνης τον χαρακτήρισε τον πρώτο αληθινά μεγάλο Έλληνα πεζογράφο και εξήγησε το γιατί: “Μεγάλος πεζογράφος είναι εκείνος που κατορθώνει και διορθώνει το έργο του πάνω σ’ έναν από κεντρικούς άξονες του
Τα Χριστούγεννα και ο Παπαδιαμάντης Read More »
Τοποθεσία: Ελλάδα. Ένα ξημέρωμα με φως που θήλασε ολονυχτίς από το ελληνικό τοπίο, ο δρόμος των τζιτζικιών του Αυγούστου που σάστισε τον μοναχικό, ανήσυχο περιηγητή και από τότε δεν περπατάει μόνος. Ένα αλογάκι της Παναγίας που το ‘δειξε χθες μία γιαγιά στο εγγόνι κι εκείνο ένιωσε δέος όταν το περιεργάστηκε από πολύ κοντά ή ίσως
Μία αποσαφήνιση Τελευταία, έχει διχάσει κάπως η επίμαχη αυτή ευχή “Καλή Παναγιά” που συνηθίζουμε να λέμε ειδικότερα την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Όσοι φίλοι την αντιμάχονται έχουν ως επιχείρημα ότι η φράση αυτή δεν στέκει ούτε λεκτικά μα ούτε και θεολογικά και πως τελικώς αποτελεί ένα υποπροϊόν μίας μοντέρνας τάσης για εκκοσμίκευση, στη σύγχρονη
Η ευχή “Καλή Παναγιά” Read More »
Ηξεύρω πλέον πολύ καλά, ότι ουδείς τολμά να ατενίσει εντός εαυτού, και εις βαθύ και απύθμενο φρέαρ, προς ο ιλλιγγιά η όρασις… Κατοπτρίζεσθε μάλλον εν τοις σφάλμασι του πλησίον και ευλογως πράττετε..
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Οι έμποροι των εθνών Read More »
