Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ Σε ικετεύω, χαρά μου, απόκτησε το πνεύμα της ειρήνης. Ο άνθρωπος που κατέχει αυτό το πνεύμα δεν ταράσσεται από τίποτε. Είναι σαν κουφός και άλαλος, σαν νεκρός όταν πέφτουν πάνω του λύπες, συμφορές, κατηγορίες, και διωγμοί, που αναπόφευκτα έρχονται σε όλους εκείνους που επιθυμούν να εξακολουθήσουν το Χριστό. Γιατί πρέπει να […]
Σε ικετεύω, χαρά μου… Read More »
Φώτης Κόντογλου «Ἤτανε μία συννεφιασμένη μέρα. Χιόνι πολὺ εἶχε σκεπάσει τὴ γῆ, καὶ πέφτανε πυκνὲς οἱ ἄσπρες μπαμπακοῦρες. Ὁ πάτερ Σεραφεὶμ μ᾿ ἔβαλε νὰ καθίσω δίπλα του, ἀπάνω σ᾿ ἕνα κομμένο δέντρο, σ᾿ ἕνα ξέφωτο μέσα στὸ δάσος. Ὕστερά μου εἶπε: «Ὁ Θεός μου φανέρωσε πὼς στὰ παιδικὰ χρόνια σου ἤθελες νὰ μάθης ποιὸς εἶναι
Ὁ Πολυαγαπημένος Ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ Read More »
Στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ άρεσε να παρομοιάζει την ανθρώπινη ζωή με ένα κερί. Ένα πλήθος από κεριά έκαιγαν μέσα στο κελί του μπροστά στις εικόνες. Όσο περισσότεροι έρχονταν -και οι επισκέπτες όλο και αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο- τόσο περισσότερα κεριά του έφερναν. Η ζωή μας, έλεγε ο Στάρετς, μπορεί να συγκριθεί με μια
Το κερί είναι η πίστη μας, το φιτίλι η ελπίδα μας, και η φλόγα η αγάπη Read More »
Από μικρός σε άσκηση, με βίο θαυματουργικό, με επιθυμία η οποία κλιμακωνόταν μέσα του διαρκώς. Μια νύχτα βγήκε μόνος στο παγωμένο δάσος, στην ερημιά του Σάρωφ, γονάτισε και έστρεψε τα χέρια στον Θεό και: «Ὁ Θεὸς ἰλάσθητι μοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ». Και εκεί ακριβώς ο χρόνος κόλλησε, κύλησαν χίλιες νύχτες και ύστερα πια σε έκσταση και
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ – 2 Ιανουαρίου Read More »
Ο Άγιος Σεραφείμ στα δεκαεννέα του χρόνια πήγε στο δάσος του Σάρωφ, όπου ασκήτεψε μέχρι το τέλος της ζωής του. Εκεί, έδωσε στα διάφορα μέρη του δάσους ονομασίες, όπως Ναζαρέτ, Βηθλεέμ, Ιερουσαλήμ, Όρος Θαβώρ, Γολγοθάς. Την δε καλύβα του την ωνόμασε Άγιον Όρος. Έτσι, κάνοντας τις καθημερινές του εργασίες, μαζεύοντας βρύα, για να τα χρησιμοποιήση
Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ και η αρκούδα Read More »
