Στο Άγιον Όρος, που ωραία ονομάζεται “Περιβόλι της Παναγίας”, έχουμε εξήντα θαυματουργές θεομητορικές εικόνες. Όλη η Ελλάδα είναι πλημμυρισμένη από τη χάρη της. Στην Τήνο η Μεγαλόχαρη, στην Πάρο η Εκατοπυλιανή, στον Έβρο ή Κοσμοσώτειρα, στο Βέρμιο η Σουμελά, η Ξενιά στη Μαγνησία, η Εικοσιφοίνισσα στη Δράμα, η Μολυβδοσκέπαστη στην Κόνιτσα, η Ολυμπιώτισσα στην Ελασσόνα, […]
Η Ελληνίδα Παναγία Read More »
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Πηγή μου ζωηφόρος, που δροσίζεις με το βαθύ ποτάμι, με το νάμα σου τόσες ψυχές, και μένα την ψυχή μου· ο κρότος των νερών σου μέσ’ στα ρέματα κι ανάμεσα στους βράχους, στα βουνά, κι ως κάτω, έως το κύμα της θαλάσσης· ο ρόχθος των υδάτων σου ακούεται.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Στη Σκιάθο του 1906 ένας άντρας γύρω στα 55, παραμονές δεκαπενταύγουστου, κάθεται μόνος καπνίζοντας, στο προαύλιο του ναού της Παναγίας της Πρέκλας, στην ερημιά της φύσης, αναλογιζόμενος τον εαυτό του και τη ζωή του. Σε λίγο το ασκητικό του καταφύγιο θα γεμίσει προσκυνητές που θα’ρθουν για τη μεγάλη γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου Read More »
“Ο Αύγουστος ελούζονταν, λούζοντας την αστροφεγγιά…” κατά τον Οδυσσέα Ελύτη και μία ολόχρυση πανσέληνος που ήδη εκεί έξω έχει ετοιμαστεί, ασφυκτιά να εμπνεύσει στο σκούρο παραπέτασμα, να ρίξει νοσταλγία σ’ αρχαίους κόσμους, επισκέψιμους και ιδεατά ελληνικούς. Που παραχώρησε ο ουρανός να δείξει κάτι πιο πάνω απόψε αυτός, απ’ τη συνήθη αθέατη και σκοτεινή πλευρά του
Πανσέληνος του Αυγούστου Read More »
Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης Δίνει χαρά δίχως να γελά και να αστειεύεται, κηρύττει δίχως λόγια, αλλά με το βιωμένο της παράδειγμα, διδάσκει με την ίδια την ωραία ζωή της. Δίνει αυτό που έχει: αγάπη, υπομονή, υπακοή και καλοσύνη. Νομίζει ο προσκυνητής ότι κάτι του λέει προσωπικό η εικόνα. Αισθάνεται μέσα του να σκιρτά η λησμονημένη αθωότητα,
Η λησμονημένη αθωότητα Read More »
