Από το Γεροντικό

«Ας μη μιλάει η γλώσσα σου, είπε ο Αββάς Ηλίας, αλλά η πράξη. Ο λόγος σου να ‘ναι ταπεινός περισσότερο απ΄ ό,τι η πράξη. Μη μιλήσεις ερήμην της συνειδήσεώς σου και μη διδάξεις χωρίς ταπείνωση, για να δεχθεί η γη τον σπόρο σου». Από το Γεροντικό

Σε έναν ερημίτη έφτασαν μια μέρα κάποιοι επισκέπτες. Τον ρώτησαν: Τί νόημα έχει η ζωή σου στην ησυχία; Ο μοναχός εκείνη τη στιγμή μόλις έβγαζε νερό από ένα βαθύ πηγάδι. Είπε: Κοιτάξτε στο πηγάδι. Τί βλέπετε; Εκείνοι κοίταξαν: Τίποτα. Μετά από λίγο ο μοναχός τους είπε ξανά: Κοιτάξτε στο πηγάδι. Τί βλέπετε; Εκείνοι κοίταξαν πάλι

Ένας μοναχός σ’ ένα Κοινόβιο, αμελής στα πνευματικά, έπεσε βαριά άρρωστος κι ήρθε η ώρα του να πεθάνει. Ο Ηγούμενος κι όλοι οι αδελφοί τον περικυκλώσανε για να του δώσουν θάρρος στις τελευταίες του στιγμές. Παρατήρησαν όμως έκπληκτοι πως ο αδελφός αντίκριζε τον θάνατο με μεγάλη αταραξία και ψυχική γαλήνη. – Παιδί μου, του είπε

Είπε ο αββάς Ποιμήν: «Εάν ο άνθρωπος θα θυμάται το ρητό της Γραφής ότι τα λόγια σου θα σε δικαιώσουν και τα λόγια σου θα σε καταδικάσουν (Ματθ. 12,37), θα προτιμάει μάλλον να σιωπά». Από το Γεροντικό

Είπε ο αββάς Αγάθων: «Ποτέ δεν πλάγιασα να κοιμηθώ, έχοντας δυσαρεστηθεί με κάποιον, αλλά ούτε και άφησα -όσο μπορούσα- άλλον να κοιμηθεί, έχοντας κάτι με μένα». Από το Γεροντικό