Στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ άρεσε να παρομοιάζει την ανθρώπινη ζωή με ένα κερί. Ένα πλήθος από κεριά έκαιγαν μέσα στο κελί του μπροστά στις εικόνες. Όσο περισσότεροι έρχονταν -και οι επισκέπτες όλο και αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο- τόσο περισσότερα κεριά του έφερναν. Η ζωή μας, έλεγε ο Στάρετς, μπορεί να συγκριθεί με μια […]
Το κερί είναι η πίστη μας, το φιτίλι η ελπίδα μας, και η φλόγα η αγάπη Read More »
Από μικρός σε άσκηση, με βίο θαυματουργικό, με επιθυμία η οποία κλιμακωνόταν μέσα του διαρκώς. Μια νύχτα βγήκε μόνος στο παγωμένο δάσος, στην ερημιά του Σάρωφ, γονάτισε και έστρεψε τα χέρια στον Θεό και: «Ὁ Θεὸς ἰλάσθητι μοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ». Και εκεί ακριβώς ο χρόνος κόλλησε, κύλησαν χίλιες νύχτες και ύστερα πια σε έκσταση και
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ – 2 Ιανουαρίου Read More »
«Ἤτανε μία συννεφιασμένη μέρα. Χιόνι πολὺ εἶχε σκεπάσει τὴ γῆ, καὶ πέφτανε πυκνὲς οἱ ἄσπρες μπαμπακοῦρες. Ὁ πάτερ Σεραφεὶμ μ᾿ ἔβαλε νὰ καθίσω δίπλα του, ἀπάνω σ᾿ ἕνα κομμένο δέντρο, σ᾿ ἕνα ξέφωτο μέσα στὸ δάσος. Ὕστερά μου εἶπε: «Ὁ Θεός μου φανέρωσε πὼς στὰ παιδικὰ χρόνια σου ἤθελες νὰ μάθης ποιὸς εἶναι ὁ σκοπὸς
Φώτης Κόντογλου – Ὁ Πολυαγαπημένος Ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ Read More »
Ο Άγιος Σεραφείμ στα δεκαεννέα του χρόνια πήγε στο δάσος του Σάρωφ, όπου ασκήτεψε μέχρι το τέλος της ζωής του. Εκεί, έδωσε στα διάφορα μέρη του δάσους ονομασίες, όπως Ναζαρέτ, Βηθλεέμ, Ιερουσαλήμ, Όρος Θαβώρ, Γολγοθάς. Την δε καλύβα του την ωνόμασε Άγιον Όρος. Έτσι, κάνοντας τις καθημερινές του εργασίες, μαζεύοντας βρύα, για να τα χρησιμοποιήση
Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ και η αρκούδα Read More »
Πονάς και κλαις; Λιγοψυχείς; Βιώνεις αδικία; Βαριέσαι αυτή τη Γη; Νιώθεις ότι επικρατεί η κακία; Ακόμη… Ζεις μέσα στο δίπολο ύβρεως – κενοδοξίας; Αφ’ υψηλού όσους πλήγωσες κοιτάς με υπεροψία; Μέσα στην ψεύτικη ζωή καμώνεσαι πως έχεις εξουσία; Χιλιάδες χρόνια τώρα κι ακόμη δεν το χώνεψες ή πάλι δεν το χωράει ο νους, μα η
Χριστός Ανέστη, χαρά μου! Read More »
