Επικαιρότητα

Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή με την οποία λάμπουν τα ελεύθερα έθνη. Ρήγας Φεραίος

Ένα απλό και νέο παιδί, κομμάτι του ελληνικού λαού, που όλοι όσοι τον γνώρισαν έχουν να καταθέσουν ότι ο βίος του ολόκληρος ήταν πέλαγος θλίψεων, ήρθε αυτές τις μέρες να μας υπενθυμίσει όλα εκείνα τα μικρά, τα καθημερινά εγκλήματα, το σπρώξιμο στον πλησίον μας προς το βαθύ κενό, που μέσα στο σκοτάδι μας είναι ανταγωνιστής

Έπειτα από τις νεωτεριστικές τακτικές όπου εφαρμόστηκαν στην χώρα μας τους τελευταίους χειμώνες, περί “υποχρεωτικότητας” του λαού μας κλπ, φτάσαμε αισίως στο θέρος και στην πατροπαράδοτη, τις τελευταίες δεκαετίες, “προαιρετικότητα” – εδώ, αντιθέτως- των Αρχών του Τόπου μας, ως προς την ετοιμότητα τους, να προασπίσουν τις ζωές, τον μόχθο των ανθρώπων, τον φυσικό μας πλούτο.

Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον Ήλιον· “Σε μια παλάμη θάλασσας γεύτηκες τα πικρά χαλίκια Δύο η ώρα το πρωί περιδιαβάζοντας τον έρημο Αύγουστο Είδες το φως του φεγγαριού να περπατεί μαζί σου Βήμα χαμένο. Ή αν δεν ήτανε η καρδιά στη θέση της Ήταν η θύμηση της γης με την ωραία γυναίκα Η ευχή που λαχτάρησε