Μπορείς όταν ξυπνάς το πρωί ν’ αφήνεις πίσω σου την προηγούμενη ημέρα; Μπορείς ν’ αφήσεις το χθες να πεθάνει; Να ξεκινάς σαν να γεννήθηκες μόλις; Ένας καινούργιος άνθρωπος με φρέσκο νου και καθαρμένη καρδιά!
Κάθε βράδυ προβάρουμε το δείλι της ζωής μας. Και κάθε πρωί έχουμε την υπέροχη ευκαιρία να γεννιόμαστε εκ νέου! Ο τρόπος που αποχαιρετάς την ημέρα σου σου δείχνει και πώς την έζησες. Μία γεμάτη ημέρα, μία ημέρα που την έζησες στην πληρότητά της, είσαι έτοιμος να την αφήσεις και με χαρά την αποχαιρετάς, κλείνοντας ήσυχα τα μάτια σου, γαλήνια, μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη. Οι δυσκολίες του ύπνου σού δείχνουν ότι έχεις αφήσει πολλές εκκρεμότητες, άλυτες υποθέσεις, υπεκφυγές ευθυνών, φυγοπονίες και άλλες προσκολλήσεις που δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τον θάνατο. Η ιστορία έχει δείξει ότι την στιγμή εκείνη του θανάτου, οι άνθρωποι που δεν τον δέχονται και υποφέρουν στην διαδικασία του, είναι όσοι δεν έζησαν. Όσοι όμως είχαν μία γεμάτη ζωή, έφευγαν ειρηνικά, συμφιλιωμένοι, χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, έτοιμοι να συνεχίσουν το ταξίδι της καινούργιας ζωής. Η αποδοχή του τέλους οδηγεί στην τελειότητα. Τέλος και τέλειο, τελειώνω και τελειότητα είναι ίδιες λέξεις και έννοιες.
Έτσι λοιπόν, μία καινούργια ημέρα ξεκινά μ’ έναν σωστό και ολοκληρωμένο τέλος, ένα τελειωμένο χθες. Και τότε είναι που η κάθε μέρα δεν είναι ποτέ η ίδια με την χθεσινή και η ανιαρή επανάληψη δίνει την θέση της στην ανανεωμένη ζωή, την έκπληξη, το καινούργιο και το απρόοπτο…
