Μία θύμηση θολή, πέρασε από το μυαλό, σαν όνειρο… Ήτανε λέει Χριστούγεννα, έξω είχε παγωνιά και στο μεγάλο αρχοντικό έπεφτε λίγο χιόνι. Ανάλαφρη ατμόσφαιρα και εορταστική, χάριν αστεϊσμού κι απ’ το πολύ κρασί, κάποιος, απ’ την αυλή δημόσια βλασφήμησε κατά της Παναγίας…
-“Άποψη προσωπική και κατοχυρωμένη”, με μία φωνή είχαν φωνάξει όλοι, στο όνειρο…
Το γλέντι, λέει, συνεχίστηκε και όλοι είχαν σωπάσει.
Τώρα, το καλοκαίρι έρχεσαι και μέσα στη ραστώνη μου… χέρι που κλείδωσε Ναούς, τώρα με κομποσχοίνι -γδούπος- στην ξύλινη την πόρτα.
Αλλάξατε… κι εγώ έχω ξυπνήσει.
Και ο νοών νοείτω.
erimitic