“Ο Αύγουστος ελούζονταν, λούζοντας την αστροφεγγιά…” κατά τον Οδυσσέα Ελύτη και μία ολόχρυση πανσέληνος που ηδη εκεί έξω έχει ετοιμαστεί, ασφυκτιά να εμπνεύσει στο σκούρο παραπέτασμα, να ρίξει νοσταλγία σ’ αρχαίους κόσμους, επισκέψιμους και ιδεατά ελληνικούς. Που παραχώρησε ο ουρανός να δείξει κάτι πιο πάνω απόψε αυτός, απ’ τη συνήθη αθέατη και σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.
Η Πανσέληνος του φετινού Αυγούστου ως προπομπός στη λάμψη της Παναγίας που έπεται. “Σφαίρα πολύαστρον και πεπυκνωμένη με αμέτρητα αστέρια και φωταυγή χαρίσματα. Σελήνη αργυροειδή και ολόφωτον” χαρακτηρίζει την Θεοτόκο ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και μία Πανσέληνος του Αυγούστου τόσο σε ουράνιο στερέωμα, όσο και ψυχική.
“Τα παιδιά κρύβουνε τα χρυσωμένα χέρια τους στις άδειες τσέπες, μην τα μαλώσει η μάνα τους που όλη τη νύχτα παίζανε κρυφά με το φεγγάρι” (Γιάννης Ρίτσος)
erimitic