«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε»… Έτσι ξεκίνησε τον πανηγυρικό του λόγο ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος την 25η Δεκεμβρίου του 380, στις απαρχές της καθιέρωσης του εορτασμού των Χριστουγέννων στην ιστορία του Ορθόδοξου κόσμου, στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος επίσημα ξεκίνησε το 378, μετά από ενέργειες τόσο του ιδίου όσο και του μετέπειτα Πατριάρχη Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Έκτοτε, το Δωδεκαήμερο ξεκινούσε με τον καλλωπισμό σε σπίτια και σε δρόμους, με δενδρολίβανα και κλάδους μύρτου, μέσα σε κλίμα ευφροσύνης του πληθυσμού, φωνάζοντας και τραγουδώντας στους δρόμους της Βασιλεύουσας.
Αξιοσημείωτη ήταν η θριαμβευτική πορεία του Αυτοκράτορα καθε χρόνο, ανήμερα τα Χριστούγεννα, κάτω από γενικό λαϊκό παραλήρημα ενθουσιασμού, όπου φορώντας την χλαμύδα, το στέμμα του και με την πλήρη συνοδεία του, έχοντας ως αφετηρία τα ανάκτορα και διαμέσου της κατάμεστης Μέσης Οδού, κατευθυνόταν στην Αγιά Σοφιά για την Θεία Λειτουργία. Κατά την επιστροφή του, γινόταν επίσημο γεύμα στο παλάτι, όπου σε αυτό έπαιρναν μέρος, κατά το έθιμο και 12 φτωχοί απλοί πολίτες.
Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα, όπως και τότε, γλυκές φωνές ολόγυρα μας για να υπενθυμίζουν τη Γέννηση του Κυρίου και… μία πόρτα διάπλατα ανοίγει για τους προγόνους εκείνων των βυζαντινών καιρών όπου τα κάλαντα τόσο πολύ αγαπούσαν, με τη νοσταλγική τους εμμονή να βρίσκονται για ώρα έξω από κάθε σπίτι, με όργανα, με δυνατές φωνές, με εκτός ορίων διάθεση να κάνουν σαματά…
Άναρχος Θεός καταβέβηκεν…
Βυζαντινά κάλαντα, ακούστε τα εδώ:
Βυζαντινά κάλαντα – Άναρχος Θεός
erimitic