– Κείμενο: ερημίτης –
Ο Νεογέννητος Χριστός εξέρχεται από Ναούς και Ξεπηδάει από μοτίβα παλιάς αγιογραφίας, Βγαίνει στους δρόμους. Στον δρόμο τον δικό σου.
Θα διασχίσει γειτονιές, Χριστός στους δρόμους… και η Παρθενομήτωρ πίσω Του, περιχαρές το Φως της. Κάνει ένα νεύμα Εκείνος και Αγγέλων λεγεώνες ακολουθούν κι αυτές… φωτίζει η Αγία Νύχτα, φορούν σκουφάκια στα παιδιά, τα πρώτα που ακολούθησαν την λαμπερή πομπή πίσω απ’ την Παναγία. Με τύμπανα με φλάουτα, με σαματά μεγάλο.
Ρολά τώρα ανεβαίνουνε, γεμίζουν τα μπαλκόνια, χέρια με ροδοπέταλα, ανάβουνε τα φώτα τους κι ύστερα ακολουθούνε.
Εκεί είναι κι οι άνθρωποι οι απόκληροι, εκεί και οι Ποιμένες, Μικρός Χριστός μπροστά κι αστράφτουνε λευκές, μικρές λαμπάδες.
Σε λιτανεία απίστευτη, περνάει από ιδρύματα, μέσα απ’ τις φυλακές, από νοσοκομεία, πίσω κι αυτοί, πιάνει βροχή, τη νύχτα αυτή κανείς δεν βρέχεται, κανένας δεν ηττάται.
Περνάει από δρόμους σκοτεινούς και μέσα απ’ το όνειρο σου.
Αφήνει Φάτνη και θα μπει σε αγκαλιές ανθρώπων όπου ποθήσανε στοργή και που ψηλάφιζαν μέχρι τα χτες θολούς αστερισμούς παλιούς μέσα από τον φεγγίτη – σαν να τους ξεψειρίζουν- ψάχνοντας κάτι ασυνήθιστα λαμπρό πριν να τα παρατήσουν. Σβησμένα κάποια αστέρια εφήμερα μες τον φωταγωγό.
Θα αγγίξει τη σιωπή κάποιου περαστικού. Μια λιτανεία αντίστροφη απ’ την τροχιά του κόσμου.
Με συνοδεία κιθάρας και με σαξόφωνα βραχνά, “απόψε ξ’ ορφανέψαμε” λέει ένας κουρελής στο αυτί σε κάποιον άλλον κι εκείνος γνέφει σιωπηλά, του γνέφει δακρυσμένα.
Αγγέλων Φωτοστέφανα κι Αγίων Φίλων του Χριστού λαμποκοπούν, σχηματισμός αστέρων.
Παιδί στους δρόμους ο Θεός, για μια νύχτα τον χρόνο.
Σου μαλακώνει αφύσικα η καρδιά. Ένας χορός τριγύρω Του.
Παιδί, παίξε μαζί Του.