– Κείμενο: Σου-ρεαλίστρια –
Κεφάλαιο τσακωμοί…. Ωωω θα μπορούσα να γράψω ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια για αυτούς που συμμετείχα και μόνο! Ατελείωτες ιστορίες καθημερινής τρέλας… πιάσε ένα μπουκάλι και έλα για ανταλλαγή εμπειριών!
Πως μια και μόνο λέξη («τσακωμός» ντε, τι ξεκίνησα να λέω, δώσε προσοχή) μπορεί να σου φέρει αναμνήσεις απείρου κάλους, ομηρικοί καβγάδες, τραγελαφικές στιγμές που το αίμα βράζει, η καρδιά χτυπά δυνατά, τα μηνίγγια πονάνε, εκτοξεύεις σαν ρουκέτα ότι αφιλτράριστη μπούρδα σου έρθει, νομίζεις ότι θα πάθεις εγκεφαλικό από τα νεύρα και δολοφονικές τάσεις περνάνε από το μυαλό σου σαν σφαίρα.
Την ώρα που συμβαίνουν βέβαια κάθε άλλο παρά αστείο είναι, πιο πολύ μοιάζει με πεδίο μάχης, που γίνεται ο απόλυτος χαμός και ο ένας προσπαθεί να στριμώξει τον άλλον, να επιβληθεί και να βγει από πάνω, που λένε και στο χωριό μου. Κάτι σαν τις Θερμοπύλες, σαν άλλος Ξέρξης με τον Λεωνίδα, που παρά το αποτέλεσμα, Ξέρξη πάρτο απόφαση, ο Λεωνίδας έμεινε στην ιστορία πιο πολύ από σένα και ας ήταν ο ηττημένος.
Γιατί τελικά ποιος “κερδίζει” σε αυτές τις “μάχες”;; Κερδίζει κανείς άραγε;;
Μπορεί να βγάζουμε όλο μας το μένος την ώρα ενός τσακωμού, μπορεί να λέμε πράγματα που ούτε καν τα εννοούμε ή ακόμα και να τα εννοούμε βρίσκουμε τον χειρότερο τρόπο για να τα εκφράσουμε, μπορεί μόλις ηρεμήσουμε να μετανιώνουμε για όσα είπαμε ή μπορεί ακόμα και να γελάμε ή να κάνουμε απίστευτο «γκούχου-γκούχου» ξεροβήχω μην κάνω τις σκέψεις μου shocking (εε φαντάζομαι το πιασες… αλλιώς άστο! Πήγαινε να τσακωθείς καλύτερα!)
Όλα όμως είναι ζήτημα επικοινωνίας. Ας ακούσουμε τον άλλον τι έχει να πει πριν επιτεθούμε. Ας δώσουμε λίγο χρόνο να τελειώσει την ριμαδο-πρόταση βρε αδελφέ. Ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε κατεβασμένους τους τόνους με ντεσιμπέλ συζήτησης και όχι σκληροπυρηνικού μέταλ… Μου βγαίνει η ροκιά και το εκρηκτικό μου ταπεραμέντο όταν τσακώνομαι, ακόμα δεν το κοντρολάρω τόσο, δυστυχώς… αλλά προσπαθώ να σκέφτομαι (shit εκ των υστέρων πάντα!) ότι ο άλλος δίνει περισσότερη προσοχή και προσπαθεί να ακούσει όταν ψιθυρίζεις αλλά δεν σε ακούει καν όταν φωνάζεις.
Γιατί όπως είπε και ο Rogers: Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ακούν με την πρόθεση να καταλάβουν, ακούν με την πρόθεση να απαντήσουν…