– Κείμενο: Σου-ρεαλίστρια –
Τελειώνοντας το προηγούμενο κείμενο για τους υποκριτές και χειριστικούς ανθρώπους και γενικά για την εποχή που ζούμε… άρχισα να αναρωτιέμαι τι μπορεί να φταίει. Γιατί γενικά έχουμε γίνει μίζεροι, εγωιστές, επιθετικοί, γεμάτοι κακούς τρόπους και κακές σκέψεις; Ακόμα και αν δεν είμαστε τέτοιου είδους άνθρωποι σε κανονικές συνθήκες, εμφανίζουμε ωστόσο τέτοια συμπτώματα.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι και η καλύτερη περίοδος αυτή που διανύουμε, γεμάτοι άγχος, κλεισμένοι στο σπίτι και σχεδόν η μόνη επαφή μας με τον έξω κόσμο είναι η τηλεόραση (Η μεγαλύτερη ανακάλυψη είναι το κόκκινο κουμπάκι που την κλείνει… σωτήρια!)
Πως θα μπορούσαμε άραγε να αλλάξουμε το κλίμα γύρω μας, έστω και μέσα στο σπίτι και γενικά να αλλάξουμε την ψυχολογία μας; Αν και είναι υποκειμενικό και ο καθένας μας ξέρει τι περίπου να κάνει, απλά δεν δίνουμε το έναυσμα για να γυρίσει ο διακόπτης μας. Γύρνα τον διακόπτη! Συνέχεια λέω στον εαυτό μου και τον μαλώνω για να τον ξεσηκώσω. Βάλε δυνατά τη μουσική και άρχισε να χορεύεις, κάνε ότι φιγούρα θέλεις αλά Τζον Τραβόλτα δεν σε βλέπει κανείς. Ξεκίνα το πλέξιμο, το γράψιμο, συναρμολόγησε αεροπλανάκια τελοσπάντων, μίλα με κάποιον έστω και στο τηλέφωνο και προκάλεσε τον εαυτό σου να μην μιλήσει για τίποτα αρνητικό, κάτσε με τον άνθρωπό σου που η κλεισούρα σας έχει απομακρύνει ακόμα περισσότερο και παίξτε χαρτιά και ο χαμένος να πρέπει να κάνει κάτι τελείως γελοίο και χαζό για να γελάσετε. Κάνε ότι θες, οτιδήποτε σου δίνει χαρά, αρκεί να βρεις ένα χόμπι ή οτιδήποτε για να περνάει δημιουργικά και ευχάριστα ο χρόνος ο άπλετος που έχεις και μην μιζεριάζεις στον καναπέ από βαρεμάρα. Έτσι και αλλιώς το νόημα των ημερών είναι η αυτογνωσία, ας γνωρίσουμε λοιπόν και την πιο ευχάριστη πλευρά του εαυτού μας, ας την βοηθήσουμε λίγο να βγει στην επιφάνεια για να μας συμπαθήσουμε λιγάκι παραπάνω, εκεί είναι, κουκουλωμένη με την κουβέρτα του καναπέ, κρυμμένη κάτω από όλα αυτά τα αρνητικά μας συναισθήματα. Άλλωστε όσο και να σκάμε, όσο και να αγχωνόμαστε, τα προβλήματα δεν λύνονται. Αν ήταν τόσο εύκολο θα τα είχαμε λυμένα όλα.
Γιατί όπως είπε και η JK Rowling (Και όμως είναι από το βιβλίο του Χάρι Πότερ, εκπλήσσοντας για μια ακόμα φορά τον ίδιο μου τον εαυτό, που ταυτίστηκα από τελείως απρόσμενη για τα δεδομένα μου πηγή!):
“Η ευτυχία μπορεί να βρεθεί ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς, αρκεί κάποιος να θυμηθεί να ανοίξει το φως!”