Πρέπει να καταλάβεις καλά και να κατανοήσεις βαθιά ότι “πνευματική ζωή” δεν είναι μία ακόμη δραστηριότητα της καθημερινότητάς σου, όπως το γυμναστήριο, η δουλειά, η ψυχαγωγία σου, ούτε είναι ένα κομμάτι της γενικότερης ζωής σου όπου, εφαρμόζοντας κάποια τεχνική μεθοδολογία, θα το συμπληρώσεις. Δεν ζεις πνευματικά επειδή επισκέπτεσαι κάποιο Ναό, επειδή εξομολογείσαι και συλλέγεις ευχές, επειδή συμμετέχεις σε τελετουργικές πρακτικές, Ιερουργίες, Μυστήρια ή Κοινωνάς κάθε μέρα. Όσα πρόσφορα κι αν ζυμώσεις, όσα προσκυνήματα κι αν επισκεφτείς, όσα βιβλία κι έτοιμες προσευχές κι αν διαβάσεις, τίποτε από όλα αυτά δεν είναι από μόνα τους πνευματικός τρόπος ζωής.
Πνευματική ζωή είναι ο τρόπος που υπάρχεις, σκέφτεσαι και δρας, την κάθε στιγμή της ημέρας σου. Η δυνατότητά σου να αφουγκράζεσαι τον έσω εαυτό σου, το εκάστοτε περιβάλλον σου, τους συνανθρώπους σου και τον Θεό σου μέσω αυτών.
Αν όλες αυτές οι προαναφερθείσες πρακτικές και όσες άλλες υπάρχουν, συμβάλλουν στην πνευματική σου εξέλιξη, αν σε βοηθούν να καλλιεργήσεις μία ολοκάθαρη και υπερβατική αντίληψη για την ζωή, αν σε μαθαίνουν να βλέπεις πίσω από τις λέξεις – και τα λοιπά σύμβολα – την ουσία που μεταφέρουν, αν έχουν κάνει την καρδιά σου πιο απαλή κι ευαίσθητη ώστε να μπορείς να συμπονέσεις τον συμπαθή ή αντιπαθή διπλανό σου, αν έχουν συνδράμει στην ειρήνευση κι εγρήγορση του νου σου, αν έχουν ενισχύσει την αυτογνωσία σου κι έχουν συμβάλλει στην εσωτερική σου ελευθερία, ώστε να διακρίνεις από μόνος σου τα αγαθά από τα φαύλα, κι ως εκ τούτου να αποστρέφεσαι την άστοχη και καταστροφική δραστηριότητα – που είναι η πραγματική έννοια της αμαρτίας – όχι επειδή είναι “λάθος” ή “παράβαση” ή “απαγορευμένη” αλλά επειδή “είδες” με τα εσωτερικά σου μάτια ότι βλάπτουν και εσένα και τους γύρω σου και κυρίως την σχέση σου με την υπερβατική διάσταση της ζωής, δηλαδή το Πνεύμα του Θεού, τότε ναι, μπορείς να πεις ότι εκπληρώνουν τον σκοπό της ύπαρξής τους. Διότι ο σκοπός όλων αυτών των σπουδαίων και Ιερών πρακτικών και Μυστηρίων δεν είναι η τυπική και πειθαρχημένη εφαρμογή τους για κάποιο βραβείο ή την αποφυγή κάποιας νομικίστικης καταδίκης. Δεν είναι για να αυτοδικαιώνεσαι και να επαίρεσαι ότι έκανες τα “σωστά” και, εν τω μεταξύ, στην καθημερινότητά σου να λειτουργείς όπως οι μονοδιάστατοι, γαλουχημένοι από τα media, άνθρωποι, με την ίδια σύγχυση του νου, την ίδια ανεξέλεγκτη και ναρκισσιστική ενασχόληση με τις ψυχοφθόρες μέριμνες και φροντίδες του βίου, την ίδια εξαρτητική, δουλική διάθεση για πρόσωπα, πράγματα και ιδέες, τον ίδιο αυξανόμενο εγωκεντρισμό, την ίδια ακοινωνησία με ανθρώπους και Πνεύμα Άγιον.
Σκοπός τους είναι να γίνεις ελεύθερος από όλα τα παραπάνω γνωρίζοντας την Αλήθεια, να μπορείς να διαχειρίζεσαι όσα η ζωή φέρνει, να μπορείς να βλέπεις με τα δικά σου μάτια• είναι η μετουσίωση, ο καθαγιασμός της φθαρτής και άφθαρτής σου φύσης έως ότου γίνει αθάνατη, η συνάντησή σου με τον Τριαδικόν Έναν, η καθολική μέθεξή σου μαζί Του, η συγκλονιστική Αιώνια Στιγμή του “εν ώσι”, η ασύλληπτη εκπλήρωση της Υιοθεσίας…
