Θα τα καταφέρεις. Ναι, μην εγκαταλείπεις, θα τα καταφέρεις κι εσύ σε αυτή την ζωή και στην επόμενη, όπως μας δείχνουν τόσα και τόσα παραδείγματα. Από την επιμονή σου μπορείς να τα καταφέρεις. Συνήθως απογοητευόμαστε με τις πράξεις μας, την γεμάτη αποτυχίες ζωή μας. Βλέπουμε τα ελάχιστα έως μηδαμινά βήματά μας στον δρόμο του Χριστού και χάνουμε το κουράγιο μας. Ακούμε και διαβάζουμε τα αυστηρά παραγγέλματα διαφόρων κηρύκων και λέμε, πάει, μέγα το χάσμα, που πάω; ούτε μία εγκάρδια προσευχή δεν μπορώ να κάνω. Ο τάδε είχε εκείνη την εμπειρία, ο άλλος αυτά τα έργα και απελπιζόμαστε, φτάνουμε σε απόγνωση κάποιες φορές και άλλοτε εγκαταλείπουμε. Όμως ξεχνάμε ότι δεν είναι τα έργα και οι πνευματικές επιτυχίες που μας ανοίγουν την θύρα του Παραδείσου. Ποτέ δεν ήταν. Η πρόθεση, η εσωτερική προδιάθεση, η καλή προαίρεση είναι που ζητά ο Κύριος και τελικά το Έλεός Του είναι που μας σώζει. Τι λέει ο Ίδιος; Ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται. Με την επιμονή μας θα εισέλθουμε αδέλφια μου. Η επιμονή κι αν ακόμα είναι χωρίς καρπό αυτή θα μας οδηγήσει στην πελώρια Αγκαλιά Του. Η επιμονή είναι από μόνη της καρπός, διότι δείχνει αυτή την προαίρεση, αυτή την βαθιά εσωτερική διάθεση να είμαστε μαζί Του, να Του ανήκουμε. Μην αφήσεις ποτέ αυτή την ελάχιστη, ταπεινή σου προσπάθεια, κράτα την ως το τέλος. Αν δεν ήταν σπουδαία δεν θα την πολεμούσε με όλη του την δύναμη ο αντίθετος. Διότι ξέρει ότι αυτό το λίγο είναι ικανό στα μάτια του Φιλεύσπλαχνου Θεού μας να γίνει αρκετό. Την παραίτηση να φοβάσαι, την απογοήτευση και την απελπισία που καθηλώνει. Αν και γι’ αυτήν ακόμη έχει λύση ο Κύριος Παντοκράτωρ. Τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό. Εδώ μας κατέβασε τον Ουρανό στην γη με την ενσάρκωση του αγαπημένου Του Υιού, του Μονογενούς και Πρωτότοκου για να μας σώσει. Κάτι θα κάνει και για τον διαλυμένο ψυχικά. Για τον αδιάφορο δεν ξέρω, για τον ταλαίπωρο όμως είμαι βέβαιος, έχει τρόπους. Έτσι λοιπόν επίμενε και πρόσμενε σε αυτό το λίγο. Σπόρος σινάπεως είναι και η Αιώνια Βασιλεία Του…
