– Κείμενο – φωτογραφία: Λυδία –
Όλοι μας έχουμε φτιάξει ένα προσωπικό κατεστημένο που μας οδηγεί στην πορεία της ζωής μας. Η καθημερινότητα, μας ρουφάει στην ύλη, η πνευματικότητα είναι κάτι γενικό, κάτι για το οποίο συζητάμε, γιατί λογικά υπάρχει, αλλά όχι ιδιαίτερα σε εμάς. Η μετάνοια δεν είναι κάτι που μας απασχολεί. Εγώ πάντως, το έβλεπα και σαν προσωπική ευθύνη το να μη μετανιώνω για όσα πράττω. Εμπειρίες όλα… έλεγα! Και τότε, ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή μας, συνήθως αρνητικό, έρχεται να μας βγάλει απ’ το λήθαργο. Και διαπιστώνουμε ότι, μετάνοια είναι να γκρεμίσεις, να ποδοπατήσεις το κατεστημένο σου. Να αλλάξεις σκέψεις, νοοτροπία, όλη σου την ύπαρξη! Τι ήττα για τον άνθρωπο της ύλης και τι νίκη για τον πνευματικό άνθρωπο που γεννιέται… επιτέλους!