– Κείμενο – φωτογραφία: Λυδία –
Ξωκλήσια. Οάσεις της καρδιάς. Σα μάνα σε δέχεται το μικρό εκκλησάκι. Ανοίγει την αγκαλιά του κι όσο φτωχικό κι αν είναι, έχει κάτι να σου δώσει. Αφήνεσαι στη θαλπωρή της αγκαλιάς του, κλειδώνεις το νου και επιτρέπεις στην καρδιά σου να μεγαλώσει, να ψηλώσει να φτάσει ως εκεί που μπορεί..Και γλυκαίνει κάτι μέσα σου και ξαλαφρώνεις και ελπίζεις και δε φοβάσαι. Για λίγο…Δεν πειράζει, ας είναι και για λίγο….