Κατά τον δεύτερο μήνα των σπουδών μου στο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής μας έδωσε ένα ξαφνικό τεστ με ερωτήσεις.
Ήμουν ευσυνείδητος φοιτητής και δεν είχα δυσκολευτεί ποτέ, μέχρι που διάβασα την τελευταία ερώτηση:
“Ποιο είναι το μικρό όνομα της γυναίκας που καθαρίζει το σχολείο μας;”
Σίγουρα αυτό είναι ένα είδους αστείο, σκέφτηκα. Είχα δει την καθαρίστρια πολλές φορές. Ήταν ψηλή, με μαύρα μαλλιά και γύρω στα πενήντα. Μα, πώς να ήξερα το όνομά της; Παρέδωσα το γραπτό μου, αφήνοντας το τελευταίο ερώτημα αναπάντητο.
Λίγο πριν τελειώσει το μάθημα, ένας φοιτητής ρώτησε εάν το τελευταίο ερώτημα θα μετρήσει στον βαθμό.
– Μα, φυσικά, είπε ο καθηγητής. Στη μελλοντική σταδιοδρομία της ζωής σας, θα συναντήσετε πολλούς ανθρώπους. Να θυμάστε: Όλοι είναι σημαντικοί και όλοι αξίζουν την προσοχή σας, τον σεβασμό και το ενδιαφέρον σας, ακόμη κι αν το μόνο που μπορείτε να κάνετε γι’ αυτούς είναι να χαμογελάτε και να λέτε ένα «γεια σας».
Ποτέ δεν ξέχασα εκείνο το μάθημα.
Επίσης, έμαθα και το όνομα εκείνης της γυναίκας.
Δωροθέα.
