Γαλάζια Πατρίδα
Με αφορμή την σημερινή επέτειο απελευθέρωσης της Λήμνου, η οποία έλαβε χώρα στις 8 Οκτωβρίου 1912 και την άνετη επικράτηση του ελληνικού στόλου, ο οποίος έπειτα διαδοχικά απελευθέρωνε τα νησιά του βορείου Αιγαίου ένα προς ένα, σε συνδυασμό με την δυναμική προέλαση του ελληνικού στρατού προς τον βορρά και την θριαμβευτική απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης μεταξύ των άλλων περιοχών κάτω από τη συγκινητική υποδοχή των μέχρι τότε υποδουλουμένων – στην Οθωμανική αυθαιρεσία- αυτόχθονων ελληνικών πληθυσμών, θα θέλαμε να σταθούμε τόσο στην σημερινή επιθετική ρητορική της γειτονικής χώρας με την επιλεκτικές και ανιστόρητες αναφορές της, όσο και στην ανάγκη επίγνωσης από μεριάς μας της Ιστορίας μας ως έθνος.
Στο τέλος του παρόντος κειμένου θα βρείτε μια παραπομπή, από ένα ολιγόλεπτο μα άκρως διαφωτιστικό βίντεο στο οποίο μπορεί κάποιος να διαπιστώσει τα πραγματικά ανεπανάληπτα ψευδή -σε βαθμό αστειότητας- όπου διδάσκονται οι μαθητές της γειτονικής χώρας, για τους Έλληνες, στα πλαίσια μιας διαχρονικής, βαρβαρικής, πολιτικής και στρατιωτικής προσπάθειας της για επέκταση.
Για να επανέλθουμε στην σημερινή επέτειο για το νησί της Λήμνου και όχι μόνο, ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης με το θρυλικό πλοίο Αβέρωφ, ένα υπερόπλο παγκοσμίως για την εποχή, είχε αγαπημένη συνήθεια να καταδιώκει στα νερά του Αιγαίου τα αντίστοιχα τουρκικά τα οποία τρεπόταν σε άτακτη οπισθοχώριση, χωρίς υπερβολή, σε όλες τις θαλάσσιες τους συναντήσεις.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το θωρηκτό Αβέρωφ, ήταν το μοναδικό πολεμικό πλοίο παγκοσμίως όπου στο κατάστρωμα του βρισκόταν Ναός, ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο και μάλιστα ειχε μόνιμο στρατιωτικό ιερέα όπου λειτουργούσε κανονικά τις Κυριακές και στις γιορτές. Μάλιστα έχουν αναφερθεί και κάποια θαυμαστά σημεία, με τον κυβερνήτη Παύλο Κουντουριώτη, άνθρωπο βαθιά θρησκευόμενο να αποδίδει την αήττητη του πορεία στην Πρόνοια του Θεού.
Όπως κι αν έχει, η ελληνικότητα της γης σε αυτή την ευλογημένη γωνία του πλανήτη δεν είναι θέμα 110 χρόνων ή 200+1 στις περιπτώσεις όπου όντως ήρθε η απελευθέρωση, μα λάμπει ανεξίτηλα στα βάθη των αιώνων.
“Γιατί εμείς που κατοικούμε σ’ αυτή τη πόλη, δε διώξαμε από ‘δω τους κατοίκους ούτε τη βρήκαμε έρημη ούτε συγκεντρωθήκαμε πολλοί λαοί κι ήλθαμε να τη καταλάβουμε. Η καταγωγή μας είναι τόσο καλή και γνήσια ώστε η ίδια γη, στην οποία γεννηθήκαμε, βρίσκεται στη κατοχή μας χωρίς καμιά διακοπή. Είμαστε αυτόχθονες αυτού του τόπου”.
Ισοκράτης (4ος πανηγυρικός λόγος, αναφερόμενος στην πόλη των Αθηνών σε μία προσπάθεια του να ενώσει τους Έλληνες υπό τη σκέπη της αθηναϊκής ηγεμονίας).
“Πώς παρουσιάζουν τους Έλληνες τα σχολικά βιβλία στην Τουρκία;”
erimitic