Η μεγαλύτερη γνωστή Δίκη – Παρωδία της Ιστορίας, μέσα από τα μάτια σύγχρονων Νομικών
(Απόσπασμα από το dikastiko.gr)
Δικονομικές παραβάσεις:
Σύμφωνα με τις καταγραφές υπήρξαν οι εξής δικονομικές παραβάσεις της δίκης:
1) Η δίκη έγινε νύχτα αντί για ημέρα (κατα σαφή παράβαση του Εβραϊού νόμου)
2) Η στρατιωτική κουστωδία δεν πήγε τον Χριστό στο Δικαστήριο αλλά στο πεθερό του Αρχιερέα Καϊάφα, τον Άννα, ο οποίος ήταν παλαιότερα Αρχιερέας και τον ανέκρινε χωρίς εξουσία ενώ παράλληλα οι υπηρέτες τον έβριζαν και τον έδερναν (Η ανάκριση και η κακοποίηση του κατηγορουμένου απαγορευόταν από το Εβραϊκό δίκαιο..)
3) Χωρίς να προϋπάρχει σαφής κατηγορία η οποία επιχειρήθηκε να “στηριχθεί” απο 2 (ψευδο)μάρτυρες οι οποίοι θα κινούσαν τη δίκη.
4) Οι 2 μάρτυρες βρέθηκαν μετά την έναρξη της δίκης και διαστρέβλωσαν τα λόγια του Χριστού ότι θα γκρεμίσει και θα ξαναχτίσει το Ναό του Σολομώντα σε 3 ημέρες.
5) Οι μαρτυρίες κατηγορίας δεν ταίριαζαν μεταξύ τους και δόθηκαν με ταυτόχρονη παρουσία και των δύο (σύμφωνα με το Δευτερονόμιο οι μάρτυρες αυτοί έπρεπε να καταδικαστούνε σε θάνατο για την ψευδομαρτυρία τους).
6) Η απόφαση στηρίχτηκε στην ομολογία του Χριστού όταν τον ρώτησε ο Καϊάφας ΄΄εσύ είσαι ο Υιός του Θεού΄΄ και ο Χριστός απάντησε ΄΄συ είπας΄΄ καθώς και στις παράτυπες καταθέσεις των μαρτύρων.
7) Δεν υπήρξε καθόλου υπεράσπιση την οποία αναλάμβανε ένας Δικαστής
8 ) Ο Αρχιερέας Καϊάφας διέρρηξε τα ιμάτια του (γεγονός το οποίος απαγορεύει ο Λευϊτικός νόμος στους Ιερείς, Λευϊτικό).
9) Η ψηφοφορία των Δικαστών έγινε ταυτόχρονα ενώ έπρεπε με τη σειρά και πρώτα ο νεότερος Δικαστής για να μην επηρεαστεί από την κρίση των αρχαιότερων αλλά και μεταξύ των.
10) Μεταβολή της κατηγορίας κατά τη διάρκεια της Δίκης. Ενώ η αρχική κατηγορία ήταν ότι είπε ο Χριστός ότι θα γκρεμίσει και θα χτίσει το Ναό σε 3 μέρες εν΄τέλει καταδικάστηκε διότι ομολόγησε ότι είναι ο Υιός του Θεού, δηλαδή για βλασφημία.
Βέβαια για να θεραπευτούν οι δικονομικές αυτές παραβάσεις και να τηρηθούν τα προσχήματα ανέμεναν να ξημερώσει και επαναλήφθηκε η συνεδρίαση για να επικυρώσουν την καταδίκη στο κτίριο του Μεγάλου Συνεδρίου. Από τα 71 μέλη του Συνεδρίου οι υποστηρικτές του Χριστού οι οποίοι μειοψήφησαν ήταν 2, ο Ιωσήφ ο από Αριμαθέας και ο Νικόδημος.
Οι δικονομικές παραβάσεις της Ρωμαϊκής Δίκης
Το πρωϊ της Παρασκευής οι Εβραίοι οδηγούν τον Χριστό στον Πιλάτο, έξω από το Πραιτώριο.
1) Ο κατηγορούμενος (Χριστός) ήταν δέσμιος κατά τη διάρκεια της Δίκης.
2) Διαφορετική κατηγορία. Η κατηγορία στο Εβραϊκό Δικαστήριο ήταν η βλασφημία ενώ στο Ρωμαϊκό ότι προέτρεπε να μην πληρώνουν φόρους στον Καίσαρα.
3) Εφόσον η Ρωμαϊκή Δίκη ήταν επικύρωση Εβραϊκής απόφασης έπρεπε να υπήρχαν 2 στοιχεία, γραπτή αίτηση και η Πρωτόδικη απόφαση. Τίποτα από τα δύο δεν υπήρχε.
4) Μετά την αθώωση από τον Ηρώδη οδηγήθηκε ξανά στον Πιλάτο αντί να αφεθεί ελεύθερος
5) Κακοποίηση πριν την καταδίκη (του βάλανε Βασιλικό μανδύα και τον εξευτέλισαν.
6) Τον αθωώνει ξανά ο Πιλάτος αλλά δεν τον ελευθερώνει και πάλι.
Οἱ Ἀρχιερεῖς βλέποντας τόν Πιλάτο, νά τείνει πρός τήν ἀθώωση τοῦ Ἰησοῦ, βάζουν τό λαό να φωνάζει, απαιτώντας τή σταύρωσή Του!
Καί ἐνῶ εἶχαν ἀποφασίσει νά σταυρώσουν τόν Ἰησοῦ, μέ τήν κατηγορία τῆς βλασφημίας, τώρα ἀποφάσισαν νά Τόν σταυρώσουν μέ τήν κατηγορία, ὅτι εἶνα Βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων! (Ἰω.19:13-17). Σταυρώνοντάς Του, Τόν ἔβαλαν στή μέση, ἀνάμεσα στούς ληστές, ὄχι τιμῆς ἕνεκεν, ἀλλά γιά νά δείξουν, ὅτι ἦταν ὁ ἀρχηγός τῶν ληστῶν, ὁ ἀρχιληστής…!”
