– Κείμενο: ερημίτης –
Δυο μαθητές του Ιησού, ο Κλεόπας και πιθανότατα ο Λουκάς, βαδίζουνε με το κεφάλι κάτω, έξω από τα Ιεροσόλυμα, στον δρόμο προς Εμμαούς. Απογοητευμένοι, πικραμένοι, για τη θανάτωση του Χριστού και με τις φήμες για την Ανάσταση Του να μην είναι για τη συνείδηση τους πειστικές.
Όλα έχουν τελειώσει άδοξα. Ποιός ήτανε στα αλήθεια Αυτός που είχανε τόσο πολύ εμπιστευτεί κι ολόψυχα ακολουθήσει;
Ο άγνωστος περαστικός, τους έπιανε τώ¬ρα κουβέντα κι οι τρεις τους πλέον συζητούσανε γύρω από τα ραγδαία γεγονότα εκείνων των ημερών και συνοδοιπορούσαν. Οι μαθητές παραπονούνταν ενώ εκείνος μίλαγε για σχέδιο του Θεού.
Το βράδυ φτάνοντας στο χωριό, στο σπίτι του Κλεόπα, τον κάλεσαν για να δειπνήσουνε μαζί. Ο άγνωστος περαστικός προέβη τότε σε μία παράξενη ενέργεια: Ευλόγησε το ψωμί. Τα μάτια των μαθητών ανοίχτηκαν σε κάποιο άλλο πεδίο και είδανε στον άγνωστο το Πρόσωπο του Χριστού. Ώσπου να το συνειδητοποιήσουνε… Εκείνος είχε εξαφανιστεί…
Ο Χριστός “εν ετέρα μορφή”, όπως περιγράφεται από τους Ευαγγελιστές.
Τόσα χρόνια αργότερα, βγαίνεις και συναντάς έναν περαστικό ή μία τραγωδία που ίσως κάπου σε οδηγούν. “Ο Χριστός εν ετέρα μορφή”. Είσαι κι εσύ ο ίδιος σε μία κακή σου ημέρα άλλωστε, σε έτερη μορφή, απ’ τη συνηθισμένη.
Η διαχρονική αλαζονεία της εξουσίας, οι διώξεις, ο χλευασμός, η παγκόσμια επικυριαρχία επάνω σε συνειδήσεις, στο σήμερα σε μια μορφή ετέρα από την κλασική, ο διάβολος στην έρημο που άφησε την άμμο και πήγε στο γυαλί, σε έτερη μορφή.
Την πόρνη συναντάς με το ακριβό το μύρο να κάθεται να κλαίει και τον εκ δεξιών ληστή σε μία διασταύρωση λίγο πριν συλληφθεί, αφήνει αργά να πέσει στο οδόστρωμα το μαχαίρι.
Η αγωνία σου μέχρι αίματος, ο θρήνος της Παναγίας, συνάντηση και γέλια με συγγενείς φίλους σου στον γάμο της Κανά, η προδοσία από φίλο, το πανηγύρι του “Ωσαννά” και ο απελευθερωμένος πάλι Βαραββάς.
Στου Πραιτωρίου την αυλή τώ¬ρα είσαι γυμνός. Θάνατος και ανάσταση, Πίστη και απιστία και ένας περαστικός σου λέει για σχέδιο του Θεού όταν όλα έχουν τελειώσει άδοξα κι είσαι με το κεφάλι κάτω.
Τετελέσθαι;… ε, όχι βέβαια, έτερος εσύ, στο έτερο Ευαγγέλιο, με έτερη μορφή από Θεό, σ’ αιώνιο κρυφτό.
Είναι ένα Πάσχα ατέλειωτο όλη σου η ζωή.
Εν μία ετέρα του μορφή.
Στην εικόνα εμφανίζεται ο Χριστός αλλά “εν ετέρα μορφή”, σε μια εξαιρετικά σπάνια απεικόνιση Του, κατά τον “Δείπνο εις Εμμαούς”. Πρόκειται για τοιχογραφία – έργο του Μανουήλ Πανσέληνου από τα τέλη του 13ου αιώνα, η οποία βρίσκεται στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Πρωτάτο των Καρυών του Αγίου Όρους.
Πηγή έμπνευσης έχει τους ευαγγελιστές Μάρκο και Λουκά και τις αναφορές τους περί εμφανίσεων του Ιησού μετά την Ανάσταση Του, πλην όμως χωρίς τη γνώριμη Του εικόνα.
Η “εν εταίρα μορφή” του Ιησού, μας δείχνει και μέσα από το έντονο Του βλέμμα, την διαχρονική, μυστηριακή και υπερκόσμια παρουσία Του, όπου αυτή εκφράζεται και μέσα από το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.