Σε μια στροφή του αιώνιου βρεθήκαμε μαζί. Μία ματιά με νόημα, ένα άγγιγμα σε παράθυρο στου ήλιου το βασίλεμα και έμεινε αποτύπωμα μία γραμμή στη σκόνη.
Για όσους ανταμώσαμε, για όσους η ψυχή φαντάζεται μία υπερβατική -ανάμεσα σε δύο κόσμους- αγκαλιά, για όσους δεν γνωρίσαμε πέρα από μία γραμμή ανεπαίσθητη που άφησαν στη σκόνη.
Μία προσευχή για όσους διακριτικά αποζητούν, προς λύτρωση, ένα κορμί σ’ εκείνη την αληθινή, στ’ άκτιστα χρώματα αυγή.
Προσδοκώ ανάσταση νεκρών.
erimitic