Ο Κύριος στις νεφέλες χάνεται και ό,τι αφήνει πίσω Του, είναι η μετά Χριστόν μας εποχή.
Και πια ο δυνατός στα εγκόσμια έχασε την πυγμή,
ο άρχοντας ξεγυμνώθηκε μπροστά στους υπηκόους
οι έσχατοι πρώτοι έρχονται
και η σκιά του τέρατος έχει αποκαλυφθεί μπροστά στη φωτισμένη πλέον εικόνα του Απολύτου.
Περνώντας από τη σκιερή κοιλάδα του θανάτου, βρήκε η ζωή τον δρόμο της και ένα κορμί έτσι απρόσμενα ξανά θα εγερθεί.
Η γη που χαραγμένη χάσκει πια με μία βαθιά τομή, οι άνθρωποι που υπερπηδούν το όρυγμα, διαλέγουνε μεριά και παίρνουν σαφή θέση.
Μάτια ψηλά στον ουρανό και τώρα πλέον προσευχή γι’ αυτή την πύρινη βροχή, την Αγιοπνευματική.
Έχασε την αξία του ο μάταιος ο κόσμος σε ετούτη τη μετά Χριστόν μας εποχή.
ΕΡ.ΙΜ.Ι.Τ.ΙC.