Και ξημερώνει μια αυγή κι ολόγυρά σου η έρημος.
Και η πεζή πραγματικότητα δείχνει λογοτεχνία, οι ασκητές πιο προσιτοί και ο ουράνιος θόλος πιο αγνός, ευθέως για τα ουράνια, υπέρλαμπρη λεωφόρος.
Ως ένας άνθρωπος απλούστατος και καθημερινός, μεταξύ σύγχρονης παρακμής αλλά κι αρχαίας καταγωγής και παρακαταθήκης, επί 19 έτη πάσχιζα να αγγίξω μια αλήθεια.
Τον 20ο με βρήκε. Ορθόδοξη Αλήθεια κι ολόγυρά μου η έρημος. Έρημος πραγματική, που στην αρχή ήταν τόπος, που ύστερα με κατέκλυσε και έγινε και τρόπος.
Ο Er.im.i.t.ic. πραγματικά ξεθάφτηκε απ’ την άμμο, μες στη πεζή συνήθεια ευελπιστεί να είναι έκπληξη, σε μία νέα πραγματικότητα όπου όντως, ναι, επισκιάστηκε από την χάρη του Θεού, νικήθηκε απ’ τη λογοτεχνία. Με ήλιο του καλοκαιριού στην αυτοεξορία μου, που έμοιαζε φλουρί κωνσταντινάτο, με την γλυκιά την Παναγιά απέναντί, που ήδη είχε απλώσει γύρω της το πέπλο της του Αυγούστου, εκεί, μου ήρθε ευλογία και τελικά απέκτησα μία συνοδοιπόρο. Τάλαντα που ενώθηκαν και που μαζί σχημάτισαν μία περιουσία. Η έρημος που ήταν μόνη της, μετά ήρθε ο ένας, ο ένας έγιναν δύο.
Φίλοι που ακολούθησαν, εσείς που ήρθατε κοντά… από μία χούφτα άμμο, κόντρα στον άνεμο, αφήσαμε εντέλει, και πλέον ερημος παντού…
Σε αυτή μας την προσπάθεια ευελπιστούμε να προσεγγίσουμε την αγνή, καθαρή ορθόδοξη πνευματικότητα, δίχως κατάλοιπα κι επιρροές που ήρθαν απ’ τη Δύση, δίχως μοδάτες τεχνικές απ’ την Ανατολή, δίχως κακοδοξίες. Δεν πιστεύουμε σε κανενός είδους οικουμενισμό διότι σε μία προσέγγιση, σε μία συμφωνία, πάντοτε υπάρχουν μοιραία, παραχωρήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρξουν αλλοιώσεις νομοτελειακά, στη γνήσια μας πίστη. Την αγάπη όμως προς τον συνάνθρωπο, την αγκαλιά ανεξαρτήτου πίστης και καταβολών, τη νιώθουμε οικουμενική.
Δεν θα μας βρείτε σε στείρους φανατισμούς, η Ορθοδοξία άλλωστε δεν βγάζει οπαδούς, βγάζει μόνο αγίους, μα ούτε και σε άνευρα κηρύγματα που είναι ξεκομμένα από την κοινωνία.
Δεν βρίσκουμε πια καμία ανάπαυση στην “κοσμική” αντίληψη και σκέψη, όμως ακόμη κι έτσι αυτοπροσδιοριζόμαστε σαν άνθρωποι φυσιολογικοί, χωρίς να “κουνάμε δάχτυλο”, χωρίς να αναλωνόμαστε σε έναν σωρό νομικισμούς, χωρίς να έχουμε εγκλωβιστεί μέσα σε αγκυλώσεις.
Είχαμε ως τώρα πορευτεί με έναν ροκ τρόπο αντίληψης και μουσικά ακόμη, μα πια πλέον κατέχουμε πως η ορθόδοξη ουσία είναι μακράν ό,τι πιο “ροκ” και ανατρεπτικό έχει διατυπωθεί και βιωθεί ποτέ.
Τέλος, δεν εξαρτώμαστε από κανέναν φορέα ή κίνημα, ωστόσο βάζουμε νοερώς μετάνοια σε κάθε επίσημη Ορθόδοξη Αρχή, σε κάθε Ορθόδοξο Πατέρα, δηλώνουμε μέλη ταπεινά της μάνας Εκκλησίας.

Όλοι μας έχουμε έναν ιδιαίτερο τόπο καταγωγής, έτσι και ο Er.im.i.t.ic. έχει ως πατρίδα, αφετηρία και φυσική του έδρα το νησί της Λήμνου. Η Λήμνος που είχε την ευλογία να διδαχτεί θεολογία ορθόδοξη από έναν εκ των μεγίστων Πατέρων, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, θεολογία από το στόμα του, από τον βίο του τον ίδιο, κάποτε, επάνω στο νησί. Η Λήμνος με την Παναγία την Κακαβιώτισσα, τον μοναδικό ασκεπή ορθόδοξο ναό της οικουμένης, με θόλο απευθείας τον ουρανό, με προσευχές, με θυμιάματα που ανέρχονται ανεμπόδιστα στα επάνω. Η Λήμνος με τη μοναδική της έρημο που σε οδηγεί ευθέως στον εαυτό σου.

Ο Erimitic.gr απευθύνεται σε Ορθόδοξους ανθρώπους, σε ανθρώπους επίσης εκτός πίστης που ωστόσο έχουν την περιέργεια ή ένα ψήγμα ενδιαφέροντος για μία κλεφτή ματιά επάνω στην ορθόδοξη, στην αυθεντική δηλαδή, αρχαία Αλήθεια και Ζων Ύδωρ όμως μας τα παρέδωσε ο Κύριος των πάντων, Ιησούς Χριστός. Απευθύνεται σε όσους πλήττουν με όλη αυτή τη σύγχρονη ανοησία, αυτήν την αποθέωση και την εξιδανίκευση του τίποτα, όπου μας περιβάλλει από παντού.
Ο Erimitic.gr όπως κι αν έχει, απευθύνεται σε σκεπτόμενους ανθρώπους -ειδικά σε όσους σκέπτονται με την καρδιά- απευθύνεται σε όσους είδαν τη life style να κείτεται νεκρή και ζήτησαν τον έρωτα σε μακρινούς ερήμους.
Στην έρημο μέσα τους…