Πολλές φορές εμείς οι Ορθόδοξοι διαχωρίζουμε την πνευματική ζωή από την καθημερινή, εκκοσμικευμένη μας δράση. Αυτό είναι ένα ολέθριο σφάλμα. Διότι η εφαρμογή των εντολών του Χριστού μας, δεν είναι κάτι άλλο από το πώς συμπεριφερόμαστε, συλλογιζόμαστε, αισθανόμαστε ή πράττουμε στην καθημερινότητά μας, στην εργασία μας, στην οικογένειά μας και την κοινωνική μας ζωή. Αν για παράδειγμα, διαβάζουμε κάθε βράδυ τους χαιρετισμούς της Κυρίας Θεοτόκου ή μελετάμε την Αγία Γραφή ή προσευχόμαστε με τις ώρες, αλλά είμαστε σκληροί και κυνικοί στην έκφρασή μας προς τον άλλον ή ακόμη και πρόθυμοι να πληγώσουμε, να αδικήσουμε, να εξαπατήσουμε έναν φίλο, συνεργάτη, συγγενή ή και άγνωστο, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για πνευματικότητα στην ζωή μας. Όπως και υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αποστρέφονται την Ορθόδοξη πίστη και λατρεία, ωστόσο η ζωή τους όλη είναι μία προσφορά στον συνάνθρωπο και η ψυχή τους εκπέμπει μία γλυκύτητα. Σε αυτό το γεγονός αναφέρεται ο Απ. Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του λέγοντας:
“Όσο για τα άλλα έθνη, που δεν γνωρίζουν τον νόμο, πολλές φορές κάνουν από μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος. Αυτό δείχνει πως, αν και δεν τους δόθηκε ο νόμος, μέσα τους υπάρχει νόμος. Η διαγωγή τους φανερώνει πως οι εντολές του νόμου είναι γραμμένες στις καρδιές τους. (Ρωμ. 2:10-16)
Ώστε, βλέπουμε ανθρώπους ουδεμία σχέση να έχουν με την Εκκλησία και παρόλα αυτά να γίνονται το παράδειγμα προς μίμηση για την πλειονότητα των Χριστιανών, επειδή ακριβώς έχουν κάνει πράξη στην καθημερινότητά τους πολλές από τις εντολές του Κυρίου. Ευγνωμονούν γι αυτά που έχουν, χωρίς να μοιρολατρούν για εκείνα που δεν έχουν, υπολογίζουν όλους τους ανθρώπους σαν ίσους χωρίς να κάνουν διακρίσεις, επενδύουν στην αγάπη, στις αληθινές σχέσεις, στην εμπιστοσύνη και την ειλικρίνεια. Και, εν τέλει, ευαρεστούν τον Κύριον χωρίς καν να τον έχουν γνωρίσει. Γι αυτό και σε δεδομένη στιγμή όπου ο Κύριος γνωρίζει, τους καλεί στην Άκτιστη Εκκλησία Του ακόμη και ένα δευτερόλεπτο πριν κλείσουν τα μάτια τους. Δεν αρκεί λοιπόν να είμαστε απλά καλοί άνθρωποι διότι όπως ο Κύριος είπε: «Εάν η αρετή σας δεν ξεπεράσει την αρετή των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δε θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.5:20).
Αν λοιπόν βάλουμε την προσευχή και τη μνήμη του Θεού σε κάθε βήμα της ζωής μας, ενισχύοντας το Πνεύμα μας με τα Μυστήρια της Εκκλησίας, τότε, όχι μόνο θα αναβαθμίσουμε την ποιότητα της ζωής μας αλλά μπορούμε να αλλάξουμε ακόμη και την ροή της ιστορίας και να αποφύγουμε τις επικείμενες συνέπειες, της, χωρίς Θεό, ζωής μας. Αρκεί μόνο να θυμόμαστε ότι αν υπήρχε ένας μόνο δίκαιος άνθρωπος στα Σόδομα και Γόμορρα, δεν θα είχαν καταστραφεί και θα υπήρχαν έως τη σήμερον, όπως συνέβη με τη Νινευή και την παραδειγματική μετάνοιά τους.
Είθε, στους ακραίους καιρούς που ζούμε, να κατανοήσουμε βαθιά μέσα μας, ότι τα πραγματικά μας εφόδια είναι η σχέση μας με τον Κύριο και Θεό μας και η μόνη αξιόπιστη και λειτουργική λύση είναι η προσευχή και η πίστη μας…
