– Κείμενο: ερημίτης –
Και οι Πλανήτες γύρω μας, θα έρθει εκείνη η ώρα που θα ξεκρεμαστούν και οι Ναοί θα ισοπεδωθούν στο πλήρωμα του χρόνου. Κι όπως το μπλε του ουρανού άναρχα θα ‘ρθει κάτω, θα ψάλλουνε μόνο Άγγελοι και όλα Ορθοδοξία.
Σε μια συντέλεια του κόσμου μας όπου και επιστημονικά τεκμηριώνεται πως κάποτε θα συμβεί…
Σε μια ζωή επίγεια όπου και ετυμολογικά μας δείχνει το βίαιο μάταιο της. Βίος = «Παρά το μετά βίας και ανάγκης ζήν» κατά τον Όμηρο. Σηματοδοτείται από τα “Γενέθλια” = Γένεσις η αρχή, η εκκίνηση, το ξεκίνημα του Άθλου, τελειώνοντας στην “Ανάπαυση” = Ξεκούραση από τον Άθλο αυτό… και η Αιωνιότητα τελικά θα μένει ως μόνη ουσία, σε έναν κόσμο, σε μία ζωή υπό την αφθαρσία.
Η ίδια σου η συνείδηση που κάποιες στιγμές σε κρίνει…
Κάποια από τα τεκτενόμενα που βλέπεις και που ακούς… μάλλον θα ηταν φρόνιμο να αποτελούν για σένα όλα αυτά κάτι σαν καμπανάκι. Διότι οι Ναοί θα ισοπεδωθούν, το μπλε θα έρθει άναρχα, με τον Χριστό παρόντα και ορατό στα μάτια μας και όλα Ορθοδοξία.
“Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου με όλην την δόξαν αυτού και μαζί με αυτόν όλοι οι άγγελοί του, τότε θα καθίσει στον θρόνον του, τον λαμπρόν και ένδοξον.
Και θα συναχθούν εμπρός του όλα τα έθνη της γης από της δημιουργίας του Αδάμ μέχρι της συντελείας του κόσμου και θα χωρίση αυτούς μεταξύ των με όσην ευκολίαν χωρίζει ο ποιμήν τα πρόβατα από τα ερίφια.
Και θα θέσει τα μεν πρόβατα εις τα δεξιά του τα δε ερίφια εις τα αριστερά.
Τοτε θα στραφεί ο Βασιλεύς εις εκείνους που θα ευρίσκωνται εις τα δεξιά του και θα πει• “ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατρός μου και κληρονομήσατε την βασιλείαν των ουρανών, η οποία έχει ετοιμασθή για σας από τότε που κτίστηκε ο κόσμος.
Διότι επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και με εποτίσατε, ήμουν ξένος που δεν είχα τόπον να μείνω, και με επήρατε στο σπίτι σας.
Ήμουν γυμνός και με ενεδύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, εις την φυλακήν ήμουν και ήλθατε να με ιδήτε”.
(Ματθ. κε´ 31 – 36)