Δυστυχώς σήμερα,
καθώς συμπληρώνονται φέτος εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, εμφανίζεται συχνά στον δημόσιο διάλογο το εκπληκτικό ερώτημα:
«Τί δουλειά είχαμε στη Σμύρνη, τον Μάιο του 1919;»
Θα μπορούσε, βέβαια, να δοθεί μια απάντηση- εξίσου σύντομη με το ερώτημα- πως:
«Στη Σμύρνη τον Μάιο του 1919 είχαμε την ίδια δουλειά που είχαμε στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 1912 και στα Γιάννενα τον Φεβρουάριο του 1913».
Όμως, καθώς το ερώτημα αυτό σχετίζεται με το αθεράπευτο τραύμα του ’22 και παράλληλα χρησιμοποιείται τακτικά από τον σύγχρονο εθνομηδενισμό, νομίζω ότι αξίζει έναν περαιτέρω σχολιασμό γιατί στο θέμα της μικρασιατικής εκστρατείας υπάρχει μία τεράστια ιδεολογική σύγχυση.
Ο εθνικοαπελευθερωτικός χαρακτήρας του αγώνα στη Μικρά Ασία δεν αναγνωρίζεται σήμερα από κάποιους, ενώ υπάρχει μια ακατανόητη άγνοια και αρκετή παραπληροφόρηση γιά τον Ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής.
Η Μικρασιατική εκστρατεία απλά, ήταν συνέχεια της απελευθέρωσης της Ηπείρου, Μακεδονίας, Θράκης και των νησιών του Αιγαίου.
Η Συνθήκη των Σεβρών μπορεί να ήταν εκδήλωση ιμπεριαλιστικής βουλιμίας, και πιθανόν να είναι έτσι σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα των τότε συμμάχων μας, όχι όμως σε ό,τι αφορά εμάς.
Στις μέρες μας πολλοί είναι αυτοί, δυστυχώς κάποιοι και μέσα από την ακαδημαϊκή κοινότητα, που αρθρώνουν λόγο και προσπαθούν να πείσουν ότι γιά την Μικρασιατική Καταστροφή μεγάλο μέρος της ευθύνης είχαν οι πρόγονοί μας διότι:
α. Δημιούργησαν ομάδες ανταρτών που ενοχλούσαν τους φιλήσυχους οθωμανούς δυνάστες…
β. Δυσανασχετούσαν στη δυσβάστακτη φορολόγηση των περιουσιών τους…
γ. Απέφευγαν να υπηρετήσουν στον Τούρκικο στρατό (κατσάκηδες). Στην πραγματικότητα δεν ήθελαν να πεθάνουν στα ΑΜΕΛΕ ΤΑΜΠΟΥΡΟΥ…
δ. Ο Ελληνικός Στρατός έκανε βιαιότητες και σφαγές στον άμαχο πληθυσμό από το 1919 έως το 1922…
ε. Δημιούργησαν μεγάλο συνωστισμό στη Σμύρνη, με αποτέλεσμα να γεμίσει πτώματα η παραλία…
στ. Φεύγοντας, έβαλαν φωτιά και έκαψαν τη Σμύρνη απο εκδίκηση…
Αυτά και πολλά άλλα,τα οποία αν δεν ήσαν τόσο τραγικά, θα προξενούσαν τον γέλωτα…
Θα ήθελα να επισημάνω όμως ότι οι συστηματικές σφαγές είχαν ξεκινήσει πολύ πριν.
α. Ο Τζόρτζ Χόρτον, ο Αμερικανός πρεσβευτής στη Σμύρνη, γράφει στο ημερολόγιό του, ήδη από τον ΔΕΚ. του 1910 «Πολυάριθμες συλλήψεις. Σε μερικές πόλεις όλοι οι σημαίνοντες πολίτες ρίχτηκαν ομαδικά ομαδικά στις φυλακές. Διαδοχικες δολοφονίες, κοινοταρχών μερα -μεσημέρι στους δρόμους»…
β. Το νεοτουρκικό κομιτάτο «Ενωση και Πρόοδος» που συγκαλείται το 1911 στη Θεσ/νίκη, θέτει ως βάση του προγράμματός του, τις αρχές του παντουρκισμού υποστηρίζοντας ότι «H Τουρκία ανήκει στους Τούρκους», υπογραμμίζοντας τη μοναδικότητα της τούρκικης ιστορίας, την ανωτερότητα της τουρκικής φυλής και την ορθότητα της μουσουλμανικής θρησκείας. Αυτό έπρεπε να επιτευχθει με κάθε τρόπο. Ο αφανισμός όλων των Μικρασιατών ήτο αποδεκτός και θεμιτός…
γ. Τον Ιαν. του 1915 στους «New York Times» δημοσιεύθηκε άρθρο με δήλωση του ηγέτη των νεοτουρκων Ταλαάτ που έλεγε «Η Τουρκία θα έχει απο δω και στο εξής χώρο μόνο για τους Τούρκους».
δ. Η προαποφασισμένη Γενοκτονία θα αρχίσει για τους Ελληνες από την Ανατ. Θράκη τον Απρίλιο του 1914, θα συνεχιστεί στα Δυτικά παράλια της Μικρασίας, όπου θα καταστραφεί και η Φώκαια, το καλοκαίρι του ΄14 και θα επεκταθεί με ίδιαίτερη ένταση εναντίων των Αρμενίων το 1915 και εναντίον των Ελλήνων του Πόντου το 1916.
ε. Το σχέδιο της Γενοκτονίας θα ολοκληρωθεί με τις σφαγές και τη καταστροφή της Σμύρνης και λίγες μέρες αργότερα των Βουρλών.
Η καταστροφή της Σμύρνης, των Βουρλών και άλλων ελληνικών πόλεων δεν ήταν ξέσπασμα οργής, ούτε αγανάκτησης. Ηταν καλά οργανωμένο σχέδιο του Κεμάλ…
Ηθελε να ξεριζώσει τους Ελληνες… Τα κατάφερε… Βέβαια τον βοήθησαν κι άλλοι.
Τον βοήθησαν κι οι συγκυρίες… Οι «σύμμαχοι». Ελληνες άφρονες πολιτικοί και όχι μόνο…
Φτάνει όμως πιά.
Ας μη βοηθάνε και σήμερα κάποιοι δήθεν αντικειμενικοί «Έλληνες».
…Ε Λ Ε Ο Σ, θα τρίζουν τα κόκαλα των προγόνων μας!…
Ας μη ξεχνάμε, παράδοση δεν είναι η διατήρηση της στάχτης, αλλά η μεταφορά της φλόγας. Ας τη μεταφέρουμε λοιπόν όλοι εμείς στις επόμενες γενιές.
Αυτό είναι το χρέος μας!
Γι’ αυτό ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί, έστω και τώρα, εκατό χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή να δημιουργηθεί έδρα Μικρασιατικών σπουδών σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
«Πάγιο και διαρκές αίτημα η άμεση ίδρυση έδρας Μικρασιατικών σπουδών σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο».
Καραλής Φώτιος, Αξ/κός ε.α.
Πρόεδρος της Ενωσης Βουρλιωτών Μικράς Ασίας.
Πηγή: http://enosivourlioton.gr/
