Ερατεινή Φωκίδας
Έτος 1648. Ο Μοναχός ακολούθησε το παράξενο εκείνο φώς σε μία δύσβατη περιοχή. Χρειάστηκε να περπατήσει για πάρα πολλά χιλιόμετρα και κατόπιν να διασχίσει το απόκρημνο βραχώδες όρος για να το συναντήσει.
Στην περιοχή πλησίον του χωρίου Αμυγδαλιά Δωρίδος, βρίσκεται σήμερα η Ι.Μ. της Παναγίας Κουτσουριώτισσας. Το Μοναστήρι όπου η ίδρυσή του χάνεται στη σκόνη των αιώνων, που επανειλημμένως έχει καταστραφεί.
Ο Μοναχός αυτός, απ’ τη Μονή Ταξιαρχών, απέναντι, στην Πελοπόννησο, βλέπει το φώς, ενώ παράλληλα παίρνει πληροφορία στον ύπνο του, από την Παναγία.
Μέσα στο κοίλωμα ενός δένδρου, στην είσοδο μιας σπηλιάς, ο Μοναχός σκύβει και δέχεται το φώς, σκύβει και προσκυνάει τη χάρη της. Η εικόνα της Αειπάρθενου, θαυματουργικώς, βρίσκεται τοποθετημένη εκεί. Εικάζεται πως την εικόνα την είχανε θάψει μοναχοί πριν μερικούς αιώνες, σκάβοντας στην σπηλιά για να την προστατεύσουν από μια απειλή.
Μετά από αυτό, η Μονή ξαναχτίζεται το 1670 παίρνοντας πλέον το προσωνύμιο “Κουτσουριώτισσα” ως ανάμνηση της εύρεσης της εικόνας μέσα σε αυτό το δένδρο.
Στα 1825 η Μονή καταστρέφεται εκ νέου, από τους Τούρκους, για τελευταία φορά και ξαναχτίζεται πέντε χρόνια αργότερα.
Η Μονή, πέρα από την πνευματική της συμβολή, διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο τόσο κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας όσο και κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης. Υπήρξε και αυτή ένα άτυπο κρυφό σχολειό για τα παιδιά αλλά και τους κατοίκους γενικότερα της περιοχής, ενίσχυσε από τα εισοδήματά της τον ένοπλο αγώνα, ενώ παρείχε καταφύγιο για τους αγωνιστές.
Παρόμοια ήταν και η συμβολή της κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού αποτέλεσε ορμητήριο για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Η Παναγία η Κουτσουριώτισσα πανηγυρίζει κάποιες ημέρες του χρόνου. Μία από αυτές είναι η 23η Αυγούστου, στην Απόδοση δηλαδή της εορτής, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
erimitic