Βρίσκομαι στον πεζόδρομο της οδού Χριστοκοπίδου 2 στου Ψυρρή, στο κέντρο της Αθήνας, όμως παρ’ όλα αυτά ο ναός που έχω μπροστά μου είναι απόμερος, “κρυμμένος” κι άγνωστος αν και ιστορικός. Έχει οικοδομηθεί επάνω σε παλαιότερο ναό και το εσωτερικό του απλά θα χαρακτήριζα ακραία ατμοσφαιρικό. Ναός Γεννήσεως του Χριστού και ήρθα να συναντήσω τον εφημέριο του, π. Θεοδόση Οικονομίδη, έναν γλυκύτατο και πάντοτε χαμογελαστό ιερέα, γνώριμο από παλιά, ο οποίος είχε την καλοσύνη να μοιραστεί κάτι πνευματικό με όλους τους φίλους του erimitic. Σε έναν ναό λοιπόν όπου: Τον είχε χρησιμοποιήσει ως βάση η Αγία Φιλοθέη για το κοινωνικό της έργο. Έχει Λειτουργήσει και έχει επιτελέσει Μυστήρια ο Άγιος Πορφύριος που σύχναζε εκεί. Θαμώνας του υπήρξε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης όπου έχει αφιερώσει μάλιστα στον δυτικό τοίχο του ναού την εικόνα των προφητών Ηλία του Θεσβίτη και Ελισσαίου, ανάμεσα στις άλλες ιδιαίτερες αγιογραφίες που έχει ο ναός. Στα εγκαίνια του ναού στη σύγχρονη μορφή του έχει παρευρεθεί η Βασίλισσα Αμαλία. Προσφάτως πραγματοποιήθηκαν εκεί κάποιες σκηνές από την ταινία “Ο άνθρωπος του Θεού” (Man of God) αφιερωμένη στον Άγιο Νεκτάριο με πρωταγωνιστή τον Άρη Σερβετάλη. Από το τελευταίο πιάστηκα και ρώτησα τον Πάτερ σχετικά. Μου εξέφρασε την συγκίνηση του, που παρακολουθώντας τα γυρίσματα, έβλεπε να εκτυλίσσονται σε αναπαράσταση κάποια από τα επεισόδια του βίου του Αγίου στα μάτια του μπροστά. Για τον Άρη Σερβετάλη, χαρακτηριστικά είχε να πει ότι του έκανε πραγματική εντύπωση η ευλάβεια όπου έδειχνε ο ηθοποιός, ακόμη και όταν διακοπτόταν τα γυρίσματα της ταινίας. Ότι έδειχνε μετρημένος και σοβαρός, τιμώντας τα ράσα του στο έπακρο αν και κινηματογραφικά κι ευχήθηκε τέλος να μπορούσαμε να έχουμε όλοι μας κάτι από την ευλάβεια του αυτή. Με τον π. Θεοδόση μιλήσαμε εγκάρδια κι ύστερα βγήκαμε για έναν περίπατο στα γραφικά στενάκια του Ψυρρή. Είναι κάτι όπου ο ίδιος το κάνει σχεδόν καθημερινά άλλωστε, συχνάζει στα μαγαζιά εκεί πάντα με ένα γλυκό χαμόγελο και ήταν πάρα πολύ όμορφο να τον βλέπεις να δέχεται τόσες εκδηλώσεις αγάπης από νέους ανθρώπους, αγόρια και κορίτσια για όση ώρα ήμασταν μαζί. Αρέσκεται επίσης και στην πεζοπορία, αγιογραφεί, ζωγραφίζει, αγαπάει την ψαλτική και σαν πνευματικός ανακουφίζει πολλούς από τους συνανθρώπους μας. Θα ήθελα να πω πως είναι τελειόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, έχει μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών πάνω στο βιβλίο τα πάθη της ψυχής του Ρενέ Ντεκάρτ και διδακτορικό στη Φ.Σ.Α. με θέμα: “Θρησκεία, φιλοσοφία και σεξουαλικότητα, η ενοχή ως ηθικό συναίσθημα”. Αυτήν την περίοδο σπουδάζει ψυχοθεραπευτής στο κολλέγιο ICPS και κάνει την προσωποκεντρική προσέγγιση του Καρλ Ρότζερς. Πριν τον αποχαιρετήσω εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό, του ζήτησα να στείλει ένα μήνυμα στους φίλους της σελίδας και με μεγάλη μου χαρά σας το παρουσιάζω:
“Σας καλωσορίζουμε στον Ναό μας. Χριστός Ανέστη, υγεία και Φως Αναστάσεως στη ζωή μας. Χωρίς το φως δεν υπάρχει ζωή, όπως χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή. Το φως του Χριστού, μας χαρίζει ζωή, αισιοδοξία κι ελπίδα. Είναι σημαντικό να το καταλάβουμε και να το αντιληφθούμε. Και μετά να το βιώσουμε. Η έκφραση του βιώματος είναι η αγάπη και εμείς ως Χριστιανοί έχουμε ως σύμβολο της αγάπης τον Σταυρό ο οποίος είναι κάθετος και οριζόντιος. Κάθετη είναι η προσωπική μας ένωση με τον Θεό και οριζόντια είναι η ένωση μας με τον εαυτό μας και με τους συνανθρώπους μας, γιατί όπως λέει και ο ίδιος ο Χριστός: «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Άρα αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το βίωμα. Άρα η αγάπη εκφράζεται όχι με τον λόγο αλλά με την πράξη. Δηλαδή η έννοια της αγάπης παίρνει μεγάλη αξία και σημασία όταν βιώσουμε την ένωση μας με τον Θεό γιατί ταυτόχρονα όλο αυτό εκφράζεται και στους συνανθρώπους μας, στον σύζυγο ή στην σύζυγο μας, στην φύση, στα ζώα και στο σύμπαν. Όλα αλλάζουν και γίνονται όμορφα όπου και να ζεις όπου και να είσαι. Αυτή η αγάπη λοιπόν διαχέεται…”
Αρχιμ. Θεοδόσης Οικονομίδης
