1922. Όταν η Μικρασιατική εκστρατεία προδίδεται και όταν η γη της Ιωνίας αρχίζει να κοκκινίζει, ο Άγιος μητροπολίτης Χρυσόστομος είναι πλέον στοχοποιημένος από την τουρκική πλευρά ως Έλληνας εθνάρχης.
Σαν τέτοιος, αρνείται πεισματικά να φυγαδευτεί παρά τις έντονες πιέσεις που δέχεται από το αγγλικό και γαλλικό προξενείο. Αποφασίζει να παραμείνει επιλέγοντας στην ουσία το μαρτυρικό του τέλος, προκειμένου να μην εγκαταλείψει τον λαό του.
Στο σημείο αυτό θα είχε ενδιαφέρον να φανταστεί κάποιος, ποια θα ήταν η αντίστοιχη αντίδραση ενός οποιουδήποτε σημερινού Έλληνα πολιτικού, ποια θα ήταν η αντίστοιχη αντίδραση ενός σημερινού Έλληνα “διανοούμενου” όπου εκφράζεται για “υψηλά ιδανικά” καθώς και οποιουδήποτε από κάποιους συμπατριώτες μας όπου μιλούν περί του δήθεν ανθελληνισμού του κλήρου.
Αξίζει να παρατηρήσουμε επίσης, πως σύμφωνα με την ελληνική μας Παράδοση, μια τέτοια πράξη αυτοθυσίας όπως του Ιεράρχη, ακόμη και από τον εχθρό, το πιθανότερο είναι ότι θα τύγχανε κάποιου σεβασμού. Σίγουρα μια τέτοια ο Όμηρος στα έπη του πολύ θα είχε υμνήσει. Ωστόσο η τουρκική πλευρά είχε μια άλλη προσέγγιση σχετικά με αυτό.
Ο Νουρεντιν πασάς, παραδίδει τον Άγιο Εθνομάρτυρα στον συγκεντρωμένο όχλο και παρακάτω παρατίθεται ένα μικρό απόσπασμα γύρω από τον μαρτυρικό του θάνατο, σύμφωνα με τον Γάλλο συγγραφέα Ρενέ Πουώ: (Rene Puaux, «Ο θάνατος της Σμύρνης», Αθήνα 1992, σσ. 57-58, πηγή: saint. gr).
“Ο όχλος άρπαξε χωρίς χρονοτριβή τον μητροπολίτη και τον οδήγησε πιο πέρα, μπροστά στο κομμωτήριο του Ismail, ενός Ιταλού προστατευόμενου• εκεί σταμάτησαν και τον έντυσαν με μία άσπρη μπλούζα που πήραν από τον κομμωτή• άρχισαν αμέσως να τον χτυπούν λυσσασμένα με γροθιές και με ξύλα, και να τον φτύνουν στο πρόσωπο• του τρύπησαν με μαχαιριές το σώμα• του ξερίζωσαν τη γενειάδα• του έβγαλαν τα μάτια• του έκοψαν τη μύτη και τα αυτιά. Πρέπει να σημειώσουμε, ότι η γαλλική περίπολος παρακολουθούσε τα γεγονότα μέχρι τη σκηνή που περιγράψαμε. Οι άνδρες που την αποτελούσαν (επρόκειτο για ναύτες), είχαν βγει έξω απ’ τα ρούχα τους, έτρεμαν χωρίς υπερβολή από την αγανάκτηση και ήθελαν να επέμβουν. Ο επικεφαλής, όμως, αξιωματικός, με το περίστροφο στο χέρι ακολουθούσε τις διαταγές που τους είχαν δοθεί και τους εμπόδισε να κάνουν οποιαδήποτε κίνηση. Στη συνέχεια, δεν είδαμε πια το μητροπολίτη, που τον αποτελείωσαν σε μικρή απόσταση πιο πέρα”.
Το φθινόπωρο είναι περίπου εδώ, οσονούπω θα αρχίσουν τα πρωτοβρόχια και το Αίμα των Μαρτύρων μας γλυκό Νερό των Ουρανών.
Η μνήμη σας αιώνια.
erimitic