Είναι ανάγκη να μάθουμε να διαβάζουμε, να βλέπουμε, να κοιτάζουμε με τα δικά μας μάτια. Να μπορούμε να αποκωδικοποιούμε τις ιδιαιτερότητες του λόγου, των νοημάτων, της έκφρασης ή των λέξεων που χρησιμοποιεί κάθε εποχή, ομάδα ανθρώπων ή ιδιαίτερη νοοτροπία. Είναι τεράστια η απώλεια σε γνώσεις, αλήθειες και αποτελεσματικές λύσεις εξαιτίας αυτής μας της δυσκολίας να ερμηνεύουμε ορθά – ή εντελώς να παρερμηνεύουμε – το πραγματικό νόημα που προβάλλουν σοφοί και φωτισμένοι άνθρωποι ή ακόμα και οι Άγιες Γραφές, ο ίδιος ο Θεός – Λόγος. Είναι αλήθεια ότι πολλές λέξεις και έννοιες έχουν παραμορφωθεί, έχουν υπερφορτωθεί με βαριά και άδικα νοήματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα του εκάστοτε συγγραφέα ή διανοητή. Βλέπουμε έννοιες όπως “αμαρτία”, “μοιχεία”, “τιμωρία”, “δικαιοσύνη”, “νηστεία”, “εγκράτεια”, “φόβος Θεού” με τελείως παρεξηγημένο νόημα από αυτό που ίσχυε στο παρελθόν και τις ιδιάζουσες συνθήκες και συνήθειες ζωής και τρόπου του σκέπτεσθαι.
Και ασχέτως τι υποστηρίζουν άνθρωποι δυσκίνητοι (και δυσκοίλιοι) στην έμπνευση, σκέψη και έκφραση, άνθρωποι που αυτόκλητα και αυθαίρετα αναλαμβάνουν ρόλους και αρμοδιότητες “ερμηνευτών”, “επεξηγητών”, “φορέων” της αλήθειας, “εκπροσώπων” του Θεού, των Γραφών και του κόσμου όλου, ο καθένας από εμάς έχει εξίσου το δικαίωμα και την ελευθερία ως Ιερή Εικόνα του Χριστού, να εισπράξει μία αποκάλυψης πληροφορία, πολύ ιδιαίτερη και μοναδική, που αφορά την δική του ανεπανάληπτη μοναδικότητα. Ως εκ τούτου, φίλοι μου και αδελφοί, μην επαφίεστε μόνο στων άλλων, είτε την καλοπροαίρετη προσπάθεια ερμηνείας, είτε – ως συνήθως – στου καθενός τα ναρκισσιστικά συμπλέγματα και τις αγαθόσχημες φιλοδοξίες αυτοπροβολής, οιονδήποτε αναγνωρίσιμο ιδίωμα κι αν φέρει (κληρικού, καθηγητού, επιστήμονα, δρ, ή ό,τι άλλο). Εμπιστευτείτε το Πνεύμα της Αληθείας που εδράζει στις καρδιές όλων μας και ενεργοποιείται δια της προσευχής.
