Κάθε φορά που αρχίζεις την ημέρα σου με Θ. Λειτουργία, έχοντας βάλει μέσα σου ως πρώτη τροφή, το Σώμα και το Αίμα του γλυκύ Ιησού, ξεκινά μία σπέσιαλ ημέρα γεμάτη θαύματα και εσωτερική Χαρά. Οι προκλήσεις της ημέρας, δυσκολίες, πειρασμοί, απρόοπτα, δεν εξαφανίζονται – δεν είναι αυτό το νόημα σε μία ζωή με την παρουσία του Χριστού – αλλά αντιμετωπίζονται πολύ πιο εύκολα και πάντοτε αποτελεσματικά. Αποκτούν δε, ένα τελείως διαφορετικό νόημα. Με την κοινή οπτική, είναι ατυχή γεγονότα που λες “ώχου, τι ήθελαν και συνέβησαν, χάσιμο χρόνου και ενέργειας” όμως με τα Χριστοειδή μάτια της καρδιάς αντιλαμβάνεσαι ότι, όχι μόνο δεν είναι “ατυχήματα”, αλλά σχετίζονται με δικές σου βαθύτερες αιτίες και ελλείψεις που επιμελώς απέφευγες να κοιτάξεις. Και καθώς με την βοήθειά Του τα τακτοποιείς, βρίσκεις απαντήσεις σε ετεροχρονισμένα ερωτήματά σου, βάζοντας σε τάξη ποικίλα υπαρξιακά ανακατέματα οντολογικής σημασίας. Τα “βάρη” που αγχωτικά απέφευγες, τώρα είναι καλοδεχούμενα και φέρνουν ψυχική ανακούφιση. Ο νους σου γίνεται πιο παρατηρητικός, πιο προσεκτικός σε αυτά. Έτσι, σιγά σιγά, εξομαλύνονται όλα εκείνα που είχαν φωλιάσει στου μυαλού τις απλησίαστες γωνίτσες και οι βασανιστικές σκέψεις εξαλείφονται. Βλέπεις την ήρεμη αλλά ισχυρότατη δύναμη της επίμονης υπομονής, να σου προσφέρει τα δώρα της και μία αίσθηση ευγνωμοσύνης τρυφερά σε αγκαλιάζει. Η ευγνωμοσύνη με την σειρά της, γεννά την αυθόρμητη δοξολογική προσευχή και μία τέτοια προσευχή αναζωογονεί το Πνεύμα και ανανεώνει την διάθεση. Κάπου κάπου, πετιέται από το μέρος της καρδιάς και η ευχή του Ιησού και δίχως κόπο εντάσσεται στη μέρα σου. Τώρα, θέλεις και αύριο να ξεκινήσεις με τον ίδιο τρόπο την ημέρα σου, οπότε και διαμορφώνεις ανάλογα, το βραδάκι σου, τον ύπνο σου και το ξημέρωμά σου. Μαθαίνεις το πρόγραμμά σου να προσαρμόζεις στον Χριστό κι όχι τον Χριστό στο πρόγραμμά σου. Και κάπως έτσι, η ίδια καθημερινότητα, η ίδια ζωή έχει τελείως αλλάξει. Η μελαγχολία μίας, δίχως νόημα, καθημερινής επανάληψης, έδωσε την θέση της, στην ανέκφραστη Χαρά της αναμονής για την εκστατική στιγμή της πρωινής Θείας Συνάντησης μ’ Εκείνον• Τον Μόνον που επανανοηματοδοτεί κάθε δραστηριότητα της ημέρας, κάθε ημέρα της ζωής σου. Με καρδιά που ξεχειλίζει πληρότητα Αιωνιότητας, έχεις αρχίσει να κατανοείς τι σημαίνει να ζεις την αληθινή Χαρά, την εν Χριστώ Χαρά και τίποτα λιγότερο δεν σε γεμίζει. Δεν είναι για τα τέκνα του Φωτός οι μετριότητες…
