Είναι πράγματι η μάστιγα της σύγχρονης εποχής ο ανήσυχος και θορυβώδης νους, γεμάτος σκέψεις, υπολογισμούς και υποθέσεις. Βυθισμένος στις υπεραναλύσεις, την άμετρη κρίση σε οτιδήποτε καταπιάνεται, παραδομένος στις ατελείωτες επιθυμίες και τις ουτοπικές φιλοδοξίες, παράγει εικονική πραγματικότητα χάνοντας την πραγματικότητα όπως αυτή είναι. Ένας πολιτισμός εθισμένος στις ονειρικές σκεπτομορφές και πάσης φύσεως διανοητικά ναρκωτικά που υποβοηθούνται κατά κόρον από τα σύγχρονα μέσα διασύνδεσης και τεχνολογίας.
Άνθρωποι που αδυνατούν να σχετιστούν με συνανθρώπους, ακόμη και μέσω διαδικτύου, με εικονικά προφίλ, εικονική ζωή αλλά και πραγματικά προβλήματα. Πώς να σχετιστεις και να κοινωνήσεις με τον άλλον αφού πριν τον γνωρίσεις, με μια ματιά έχεις ήδη βγάλει χιλιάδες εσφαλμένα συμπεράσματα. Διότι δεν έχεις μάθει να χρησιμοποιείς την ευφυΐα της καρδιά σου, να νιώσεις τον άλλον, να μοιραστείς ποιοτικά συναισθήματα. Υποθέτεις, αναλύεις, συμπεραίνεις, κρίνεις και απογοητευεσαι με τον άλλο που όμως δεν γνωρίζεις, ούτε σε γνωρίζει. Δεν βλέπεις στον άλλο αυτό που πραγματικά είναι, βλέπεις μόνο όσα αναγνωρίζεις από τα δικά σου χαρακτηριστικά, το καθρέπτισμά σου σ’ εκείνον και οπωσδήποτε δεν σου αρέσει καθόλου αυτό που βλέπεις! Τρέχει το μυαλό σου.. “εννοεί αυτό”, “το έκανε για εκείνο το λόγο”, “με βλέπει έτσι”, “σίγουρα σκέφτεται ετούτο”… και δεν τελειώνει η ταραγμένη διανοητική αδολεσχία. Ξανά υποθέσεις, υπεραναλύσεις, σκέψεις, λογισμοί, η τέλεια συνταγή εικονικής πραγματικότητας. Και κάπως έτσι αποστασιοποιείσαι από την αληθινότητα των πραγμάτων και βαθαίνεις μέρα την ημέρα στην εσωτερική σου απομόνωση. Και μέχρι να το καταλάβεις έχεις τόσο πολύ ταυτιστεί με την γεμάτη φαντασία υποκειμενικότητά σου ώστε τη μέρα που θα σου χτυπήσει την πόρτα η πραγματικότητα, σαν ντόμινο το ένα σοκ διαδέχεται το άλλο.
Αντί όμως για γκρίνιες και κακομοιριά,
ας δούμε πώς μπορούμε όλα αυτά,
με μία κίνηση σοφή,
να τ’ αντιστρέψουμε και νικητές να βγούμε
δίχως καμιά λαβωματιά!
Το πρώτο και βασικότερο που πρέπει να γνωρίζεις, είναι μία συμφωνία ότι οφείλεις να κάνεις με τον εαυτό σου για ένα απλό αλλά απαραβίαστο και καθημερινό προγραμματάκι. Θα ξεκινήσεις γράφοντας ένα πλάνο ζωής σ’ ένα καινούργιο όμορφο τετράδιο. Θα διαχωρίσεις την ημέρα σου σε πρωί (κατά το ξύπνημα) και βράδυ (πριν από τον ύπνο). Το πρωί είναι η πιο σημαντική στιγμή διότι καθορίζει ολόκληρη την ημέρα. Η πρώτη σου κίνηση – αφού συνέλθεις από το ξύπνημα – είναι μία 5λεπτη αυτοσχέδια προσευχή όπου θα απευθύνεσαι καθαρά και με σαφήνεια στον Κύριό σου, τον Ιησού Χριστό, ζητώντας του, με απόλυτη πίστη και βεβαιότητα, ν’ αναλάβει Εκείνος στην φιλεύσπλαχνη Πρόνοιά Του τις υποχρεώσεις της ημέρας. Αν δεν έχεις κάτι να κάνεις, να ορίσεις οτιδήποτε απλό, ακόμα και μια 20λεπτη βόλτα. Σημασία εδώ έχει να ετοιμαστείς κανονικά για να βγεις από το σπίτι, δίνοντας αναφορά στον Θεό σου. Να Του μιλήσεις από την καρδιά σου. Περιμένει πώς και πώς να σε ακούσει. Το βράδυ, πριν από τον ύπνο θα κάνεις πάλι μία 5λεπτη αυτοσχέδια προσευχή όπου θα ευχαριστήσεις τον Κύριό σου για την έκβαση της ημέρας σου και θα Του ζητήσεις την βοήθεια και συμπαράστασή Του για ό,τι έχει προκύψει ή σε απασχολεί και μπορείς να συνεχίσεις μνημονεύοντας λίγα ονόματα αγαπημένων σου προσώπων. Μόλις τελειώσεις να βεβαιώσεις τον εαυτό σου ότι σ’ έχει αναλάβει ο Κύριος. Τέλος, θα κλείσεις την ημέρα σου γράφοντας τις δραστηριότητές σου, δίνοντας έμφαση στα συναισθήματα και τις σκέψεις που τις συνόδεψαν. Αυτό το απλό προγραμματάκι θα το τηρήσεις απαραβίαστα για τουλάχιστον 2 μήνες. Όσες σκέψεις κι αν μεσολαβήσουν πριν το δίμηνο, εσύ θα φροντίσεις να το συμπληρώσεις. Πολύ πριν συμπληρωθεί είναι βέβαιο και πολλάκις δοκιμασμένο ότι θα εκπλαγείς με την εξέλιξή σου και κάποιες εκπλήξεις που σε περιμένουν!
Φύλαξε αυτό το τετράδιο διότι σε δεδομένο χρόνο μπορεί να χρειαστεί σε ενδεχόμενο topic.
