Υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων όλων των ηλικιών που ζουν κατ’ αρχήν χαρούμενα και ισορροπημένα, σε πληρότητα. Και αν τους ρωτήσεις πώς αισθάνονται, πώς βλέπουν την ζωή και τον κόσμο θα σου απαντήσουν αυθόρμητα, δίχως δισταγμό, ότι είναι παραπάνω από ικανοποιημένοι για την ζωή τους και τον κόσμο. Κανένα παράπονο, κανένα λάθος που θα έπρεπε να ήταν αλλιώς. Όλα είναι ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι. Δεν αγνοούν βέβαια τις δυσκολίες και τις καθημερινές προκλήσεις της ζωής. Άλλωστε, δεν θα δεις κανένα λουλούδι να μην συνεχίζει να αναπτύσσεται, ν’ ανθίζει και να σκορπά την ευωδία του, επειδή το διπλανό του λουλούδι μαράθηκε, ποδοπατήθηκε ή επειδή την άνοιξη διαδέχθηκε ο χειμώνας. Ας είμαστε ειλικρινείς. Λόγοι για να παραιτηθείς από την ζωή άπειροι υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Ποτέ το πρόβλημα δεν βρίσκεται στους εξωτερικούς παράγοντες. Όσο κι αν διαφέρουν οι αιτίες στην επιφάνεια, στο βάθος όμως, η αιτία είναι μόνο μία, είναι αυτη που αποφεύγεις με όλο σου το Είναι, το Εγώ, ο ναρκισσιστικός εαυτός. Κανένας δεν ευθύνεται γι αυτό. Κανένας δεν το επέλεξε. Έτσι δημιουργήθηκε ο άνθρωπος. Το Εγώ είναι η βάση που οικοδομείται ο εαυτός, η διαφορετικότητα του ανθρώπου, το πρόσωπο. Χωρίς αυτό ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει. Αλλά και με πολύ από αυτό, πάλι δεν μπορεί να υπάρξει.. για πολύ. Το γεγονός αυτό είναι το αιώνιο πρόβλημα, η άλυτη εξίσωση όλων όσοι ασχολούνται με την ανθρώπινη υπόσταση, με τη μελέτη της ανθρώπινης οντολογίας. Την λύση του πολυδιάστατου αυτού προβλήματος, την απάντηση στην μεγαλύτερη ερώτηση ήλθε να μας την δώσει ο Δημιουργός της αυτοπροσώπως, ο Ιησούς Χριστός. Την αντιμετώπισε κι ο Ίδιος, τη νίκησε (Εγώ νενίκηκα τον κόσμον Ιω. 16:33) και την ελευθέρωσε από την αιώνια φθορά, τον θάνατο (Β’ Κορ. 1:11). Η γνώση του θανάτου, εντυπωμένη βαθιά στην ανθρώπινη συνείδηση είναι το άλυτο ναρκισσιστικό τραύμα που εμπόδιζε, δια του φόβου, την υπέρβαση του φαύλου κύκλου της αμαρτίας, όπου αμαρτία είναι κάθε εσωτερική, ψυχική κίνηση που θανατώνει την ψυχή. Η νίκη του Ιησού Χριστού επί του Σταυρού (νίκη του κόσμου) και η Ανάστασή Του (νίκη του θανάτου) έβαλε τέλος σε κάθε ανθρώπινο πρόβλημα (ψυχοσυναισθηματικό), εκ των έσω και έθεσε την ανθρώπινη ύπαρξη στη νέα της διάσταση που προεκτείνεται στην Αιωνιότητα. Μένει μόνο όποιος θέλει, να τολμήσει ν’ αρνηθεί τον εαυτό του (τον ναρκισσισμό του), να σηκώσει τον προσωπικό του σταυρό (τις εκάστοτε προκλήσεις της ημέρας) και να Τον ακολουθήσει στην πληρότητα της εδώ ζωής (Α’ Ιω. 1:4) και της προέκτασής της μετά την αντικατάσταση του γήινου φθαρτού σώματος από το ίδιο που κι Εκείνος ντύθηκε, το Αναστημένο (Φιλιπ. 3:21). Όλες οι απαντήσεις για μία υπέροχη ζωή, γεμάτη χαρά και θάρρος, βρίσκονται κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μας, στην Κ. Διαθήκη και τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Αφού ούτως ή άλλως, όσο προσπαθούμε να αποφύγουμε την πραγματικότητα της ζωής, τόσο πιο δύσκολη γίνεται, ας την δεχτούμε όπως αληθινά έχει, σύμφωνα δηλαδή με το manual (Κ. Διαθήκη) του Κατασκευαστή της, του Κυρίου της Ζωής, που μας κληροδότησε με το Ίδιο του το Τίμιον Αίμα.
