Ο Χριστιανός ταλαιπωρείται, καταπιέζεται, έχει πειρασμούς και βλέπει δύσκολη και δυσάρεστη την Χριστιανική ζωή επειδή στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν έχει απορρίψει συνειδητά και εν γνώση του τις βλαπτικές του συνήθειες, τα ανεξέλεγκτα πάθη του, όλα εκείνα δηλαδή που αποκαλούμε αμαρτίες• δεν έχει βαθιά καταλάβει την αυτοκαταστροφικότητά τους. Προσπαθεί μόνο είτε να τα καταπνίγει, είτε να κάνει ότι δεν τα βλέπει κι αυτό λόγω των ενοχών που του δημιουργεί η αίσθηση της απαγορευμένης και παράνομης ή ανήθικης πράξης. Γι αυτό και επιβάλλει στον εαυτό του να κάνει τα “σωστά”, τα επιτρεπτά, τα ηθικώς ή πνευματικώς “νόμιμα”, ένα σύνολο δηλαδή καλών κι ενάρετων πράξεων τις οποίες, επίσης δεν έχει κατανοήσει και δεν βλέπει την Θεία φύση τους, ώστε να τις επιλέγει με όλη του την καρδιά και με χαρούμενη διάθεση. Βλέπετε, αυτό είναι το δυσάρεστο αποτέλεσμα που προκαλεί η νομικίστικη προσέγγιση των εντολών του Χριστού. Οι προτάσεις ζωής που μας έδωσε με τόση αγάπη ο Κύριος, αντιμετωπίζονται ως απαράβατοι νόμοι και κανόνες, η παρέκκλιση των οποίων θα προκαλέσει την παρέμβαση της Θείας Δίκης του Θεού – Εισαγγελέα και Τιμωρού. Όμως, ο Ιησούς Χριστός μας το τόνισε πάλιν και πολλάκις ότι Εγώ ήλθα για να σας δείξω πώς θα μπορέσετε να αποφύγετε τις παγίδες του νου σας, των εσωτερικών σας συγκρούσεων και πώς θα έλξετε το Πνεύμα του Θεού, ώστε να έχετε ειρήνη και χαρά στην καρδιά σας και μάλιστα περισσή! Εκείνος που θα ζητήσει, θα ψάξει και θα κρούσει, αυτός είναι που θα μπορέσει να δει σε βάθος και με όλο του το Είναι την φαυλότητα της αμαρτίας, τα αδιέξοδα που δημιουργεί και την αστείρευτη ομορφιά που οδηγούν οι Εντολές του. Και τότε χωρίς επιλογή, χωρίς δυσκολία θα αποστρέφεται συνειδητά και με όλη του την καρδιά την αμαρτία και κάθε κακό, ενώ θ’ αναζητά και θα προσκολλάται ευχάριστα σε κάθε καλό κι ωραίο, κι ως εκ τούτου, θα πάψει η προσπάθεια, ο κόπος, η τριβή και θ’ ακολουθήσει η πηγαία δράση, χωρίς πια να παλεύει με το σκότος αλλά σε κάθε του κίνηση θα προσκαλεί το Φως και θα απολαμβάνει την Οδό Του. Θα αναγνωρίζει και θα επιζητά αβίαστα το θέλημα του Θεού και αντί για προβλήματα κι εμπόδια, θα βλέπει ενδιαφέρουσες προκλήσεις κι ευκαιρίες πνευματικής ωρίμανσης. Δεν θα ασχολείται με τον πονηρό αλλά θα ζει και θα χαίρεται τον Θεό (χωρίς βέβαια να αγνοεί τα σχέδια του πονηρού). Ένας τέτοιος άνθρωπος θα διαπιστώσει εξ’ ιδίοις όμμασι ότι πράγματι ο ζυγός Του είναι χρηστός και το φορτίο Του ελαφρύ• ένας συνειδητός και ώριμος Χριστιανός, ένας σύγχρονος μαθητής του Ιησού που βρίσκεται ήδη στην Βασιλεία Του, στην Αιωνιότητα.
