Σήμερα ήθελα να σου μιλήσω για ένα θέμα πολύ σημαντικό. Μία εσωτερική δυσκολία που συμβαίνει στην συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων – αν όχι σε όλους – απ’όπου κι αν προέρχονται. Είναι όμως πολύ λυπηρό και αταίριαστο να το βλέπεις σε ανθρώπους που θέλουν να λέγονται πιστοί, Χριστιανοί ή άνθρωποι του Πνεύματος. Αναφέρομαι στον στρουθοκαμηλισμό. Στην προσπάθεια εκείνη του ανθρώπου να εξαπατήσει τον εαυτό του, να ψευσθεί, να μην κοιτάξει με ειλικρίνεια την πραγματικότητα. Κι ενώ μπορεί να σου φαίνεται λεπτομέρεια, είναι κάτι πολύ σοβαρό. Είναι πολύ σοβαρό επειδή αν ξεκινήσεις να οικοδομείς πάνω σε μία ψευδή πραγματικότητα, καλλιεργείς έναν ψευδή εαυτό που αργά ή γρήγορα θα σε εκθέσει, θα σε μπερδέψει και θα χαθείς στους δαιδαλώδεις λαβύρινθούς του. Ήδη σου συμβαίνει αυτό λίγο ή πολύ και σε ένα βαθμό είναι φυσιολογικό. Είναι ένας μηχανισμός άμυνας του νου που σκοπό έχει να σε προστατέψει από δύσπεπτες αλήθειες ώστε να τις δεχτείς απαλά, χωρίς να τραυματίζεται ο ψυχισμός σου. Όμως, επειδή ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στα ευχάριστα ακούσματα που χαϊδεύουν τ’ αυτιά, συνήθως δεν προχωράς στην επόμενη φάση του ξεβολέματος και της ανάληψης των ευθυνών σου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να οικοδομείς την εικονική πραγματικότητα που σ’ εξυπηρετεί, ολισθαίνοντας αργά και σταθερά σε μία ζωή με ρόλους φανταστικούς, ψεύτικες συμπεριφορές, χάσμα επικοινωνίας και μία αυξανόμενη υπαρξιακή νοσηρότητα με συναισθηματικά κενά, δυσθυμίες, απώλεια νοήματος, ψυχολογικά αδιέξοδα και πολύ πόνο. Τώρα, για να αποφευχθεί ή να διορθωθεί μία τέτοια εξέλιξη, αρχικά θα πρέπει να αναγνωρίσεις ότι λειτουργείς με αυτόν τον τρόπο. Παρατηρώντας πολύ προσεκτικά τον εαυτό σου σε διάφορες στιγμές της καθημερινότητάς σου, στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, τις ιδέες και τα πράγματα• πώς συμπεριφέρεσαι, πώς αντιδράς, ποια είναι τα κίνητρά σου και τι απ’όλα αυτά αποκομίζεις. Θα σε βοηθήσει να προσέχεις τι, πώς και πόσο σκέφτεσαι – περιορίζοντας την άμετρη σκέψη – εκπαιδεύοντας το νου σου να βρίσκεται σε οξυμένη προσοχή κι εγρήγορση (οι Πατέρες το ονομάζουν νήψη και θεωρείται αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχημένη προσευχή), να μην μετεωρίζεται και αφαιρείται, κυρίως προς το παρελθόν και το μέλλον και να συγκεντρώνεσαι στο παρόν, σε αυτό που κάνεις την κάθε στιγμή, να έρχεσαι δηλαδή εις εαυτόν, στον εαυτό σου, στο κέντρο σου. Εδώ θα σε ενισχύσει – και θα σ’ εκτοξεύσει σε υψηλές καταστάσεις – η εσωτερική (ή νοερά, ή καρδιακή) προσευχή, η ευχή του Ιησού και η μνήμη του Μεγαλείου του Έλέους του. Μην φοβάσαι να το δοκιμάσεις. Διότι αν επιμείνεις να εργάζεσαι πάνω σε αυτό το ισχυρό πνευματικό κληροδότημα, θα γνωρίσεις πώς να προχωρήσεις σε μεγαλύτερο βάθος, ανακαλύπτοντας (ή μάλλον Αποκαλύπτοντας Άνωθεν) τις δυνατότητες της καρδιάς σου και τον ασύλληπτο πόθο της Τριαδικής Θεότητος να σκηνώσει σε αυτήν και να μεταμορφώσει την ζωή σου μια για πάντα. Για σένα φτιάχτηκε με τόση σοφία και απέραντη αγάπη αυτό το υπερόπλο του Πνεύματος, στο οποίο μυήθηκαν οι μαθητές του Ιησού από τον Ίδιο και στην συνέχεια μεταλαμπαδεύτηκε από τους Αποστόλους στους πρωτοχριστιανούς, έπειτα στους Πατέρες που στερέωσαν την Ορθόδοξη Αποκεκαλυμμένη Αλήθεια, έως τους σύγχρονους μύστες της Θείας Χάριτος (Άγιος Πορφύριος, Άγιος Παΐσιος, Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, Άγιος Σωφρόνιος, Αγία Σοφία της Κλεισούρας, Γερ. Ευμένιος, Γερ. Γαβριηλία, π. Επιφάνειος Θεοδωρόπουλος, π. Ιωάννης Καλαΐδης και τόσοι άλλοι εντός κι εκτός Ελλάδος!) και των πνευματικών παιδιών αυτών που ζουν ανάμεσά μας και συνεχίζουν το έργο τους. Αξίζει τον κόπο να συμμετάσχεις στην Ουράνια μέθεξη, δια της προσευχής, του Αχράντου Σώματος του Κυρίου Ιησού Χριστού που είναι η Εκκλησία Του.
