Βλέποντάς τον ρώτησαν οι μαθητές το Χριστό “γεννήθηκε τυφλός επειδή αμάρτησε αυτός ή επειδή αμάρτησαν οι γονείς του;” Ο Χριστός όμως τους απαντάει “η παραλυσία του αυτή δεν οφείλεται σε κάποια αμαρτία, αλλά για να φανερωθούν τα έργα του Θεού”. Ίσως κάποιος αν δει το λόγο αυτό του Χριστού να πει “καλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να φανερωθούν τα έργα του Θεού; Έπρεπε να αδικηθεί ο άνθρωπος και να στερηθεί το φως του για τόσα χρόνια;”. Ωστόσο, αυτό που η ανθρώπινη λογική μπορεί να ονομάζει “αδικία”, η θεο-λογική το κάνει όχι απλώς ευεργεσία, αλλά κυριολεκτικά σωτηρία.
Λέει ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς πως ο Χριστός με την απάντησή Του είναι να σα λέει στους μαθητές “μην ασχολείστε με αυτό το ερώτημα γιατί δε θα βρείτε απάντηση. Δεν αξίζει να ασχολείστε. Όλα είναι δευτερεύοντα μπροστά σ’ αυτό που θα φανερωθεί: η αγάπη και η παντοδυναμία του Θεού”.
Με το θαύμα ο τυφλός είδε το φως αλλά και το Φως. Είδε με τα μάτια του σώματος τον κόσμο αλλά και με τα μάτια της ψυχής το Δημιουργό του κόσμου και Σωτήρα Του.
Είδε το φως και το Φως. Αλλά στη συνέχεια κλήθηκε να υπερασπιστεί το Φως μόνος του. Δέχθηκε την επίθεση και την πίεση των Φαρισαίων, οι οποίοι σκοτισμένοι και πορωμένοι εναντίον του Χριστού αρχικά αμφισβήτησαν το θαύμα και στη συνέχεια κατηγόρησαν το Χριστό ως παράνομο, μόνο και μόνο επειδή έκανε τη θεραπεία κατά το Σάββατο.
Η θαρραλέα υπεράσπιση του Φωτός, του Χριστού, από τον πρώην τυφλό τον οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερο Φως. Μόλις οι Εβραίοι τον έδιωξαν επειδή ομολόγησε πως ο Χριστός τον θεράπευσε ο Κύριος έσπευσε να τον συναντήσει και πάλι και του είπε “Πιστεύεις στον Υιό του Θεού;” για να τον ρωτήσει εκείνος “ποιος είναι για να τον πιστεύσω;”. Τότε του παρουσιάστηκε το ανώτερο και πνευματικό Φως, το Φως της θεογνωσίας, αφού ο Χριστός του είπε “ο Υιος του Θεού είναι αυτός που έχεις ήδη δει και αυτός που μιλά μαζί σου”. Ο Χριστός του αποκάλυψε ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού. Και τότε ο πρώην τυφλός φώναξε “Πιστεύω, Κύριε” και Τον προσκύνησε.
Πριν, μπροστά στους Ιουδαίους είπε ότι “ο Ιησούς πιστεύω πως είναι προφήτης”. Τώρα ομολόγησε πως είναι ο Υιός του Θεού. Από το μικρότερο δηλαδή στο μεγαλύτερο Φως. Είδε πιο καθαρά ποιος είναι αυτός που τον θεράπευσε.
Ζώντας στην αναστάσιμη περίοδο, όπου “πάντα πεπλήρωται φωτός” (=όλα έχουν γεμίσει από φως) καλούμαστε και εμείς να αποφασίσουμε ποια στάση θέλουμε να έχουμε απέναντι στο Φως, στο Χριστό. Θέλουμε το Φως ή το σκοτάδι; Στο χέρι μας είναι να αποφασίσουμε. Αλλά με μία απαραίτητη σημείωση-υπενθύμιση: το σκοτάδι δεν υφίσταται απο μόνο του, αλλά υπάρχει όταν απουσιάζει το φως. Έτσι και το πνευματικό σκοτάδι, όπου και αν κυριαρχεί, δε σημαίνει ότι υπερισχύει του Φωτός. Απλά κυριαρχεί όταν εμείς αρνηθούμε με τα έργα μας το Φως, το Χριστό.
Νεότητα Μητροπόλεως Θήρας, Αμοργού και Νήσων
Ευχαριστούμε θερμά τη Νεότητα Μητροπόλεως Θήρας, Αμοργού και Νήσων που θέλησε να μοιραστεί το υπέροχο αυτό κείμενο με τους φίλους της σελίδας του Erimitic. Επίσης να υπογραμμίσουμε την αξιόλογη πνευματική της δράση, στα όμορφα αυτά νησιά της πατρίδος μας.
https://www.facebook.com/youththira