Δύο εβδομάδες πριν από το Άγιο Πάσχα, τη Σταύρωση, την Ανάσταση, αυτή τη ζωηφόρο έκρηξη σε μία πλάση Ορθόδοξη, την πεμπτουσία του παντός και το νοητώς ασύλληπτο εισήλθε πρώτα εντός της Παναγίας.
Το Πυρ στα σπλάχνα εκείνη κράτησε, όμως δεν κατακάηκε.
Τη σιωπή ύφανε της Χάριτος μα όμως υπερκάλυψε κάθε του κόσμου θόρυβο και αναστεναγμό.
Ακάθιστος Ύμνος προς την Αειπάρθενο μες στη Σαρακοστή, η χαρμολύπη αναιρείται, η ενθύμησή της μια γιορτή.
