Η καρδιά δεν είναι απλώς ένα όργανο. Είναι η βασική πηγή ζωής και θανάτου για το μυαλό και το σώμα.
Ιατρικώς, είναι το μοναδικό ίσως όργανο που έχει την ιδιότητα της αυτοματίας, δηλαδή της αυθόρμητης συστολής χωρίς να χρειάζεται να δώσει εντολή το κεντρικό νευρικό σύστημα. Από μόνη της μπορεί να διατηρεί έναν δικό της αυτόματο ρυθμό παλμών, γι’ αυτό και παρατηρείται το φαινόμενο του εγκεφαλικού θανάτου, όπου η ίδια συνεχίζει να πάλλεται από μόνη της, παρά τη μη λειτουργία του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με ερευνητές, το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς μπορεί να μετρηθεί μέχρι και λίγα μέτρα μακριά από το ανθρώπινο σώμα. Η καρδιά, ούτε λίγο ούτε πολύ έχει δική της νοημοσύνη…
Σε κοινωνικό επίπεδο, η καρδιά ως λέξη χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη προκειμένου να εκφράσει πλήθος συναισθημάτων και έντονων καταστάσεων, σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο όργανο ή σημείο του ανθρωπίνου σώματος.
“Μου ράγισες την καρδιά”, “είμαστε φίλοι καρδιακοί”, “είναι άκαρδος”, “έχει χρυσή καρδιά”, “είναι ανοιχτόκαρδος”, “δεν μου κάνει καρδιά”, “του άνοιξα την καρδιά μου”,”με το χέρι στην καρδιά”, είναι μερικές μόνο σχετικές εκφράσεις.
Η χαρακτηριστική απεικόνιση της σε κάθε μορφή ζωγραφικής είναι δημοφιλέστατη σ’ όλη την οικουμένη, η έννοια της βασικό εργαλείο των Ποιητών και ίσως η πιο τραγουδισμένη σε όλα τα είδη μουσικής.
Η καρδιά δεν είναι απλώς ένα όργανο και οι Πατέρες της Ορθοδοξίας έχουνε καταγράψει τη σύνδεση της με τον Τριαδικό Θεό.
Καταρχάς ο Απόστολος Πέτρος αναφέρει: «ο κρυπτός της καρδίας άνθρωπος» (Α’ Πέτρ. γ’, 4) και: «Μείζων εστίν ο Θεός της καρδίας ημών» (Α’ Ιω. γ’, 20). Ο Απόστολος Παύλος: «Εξαπέστειλέν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας υμών κράζον∙ αββά ο πατήρ» (Γαλ. δ’, 6).
Ο Άγιος Μακάριος ταυτίζει την καρδιά του ανθρώπου με τον Άδη όπου ο Χριστός κατέρχεται «εις τας εν άδου επιβοωμένας αυτόν ψυχάς» και ελευθερώνει τον άνθρωπο από τον θάνατο, ( Φιλοκαλία Γ’, σελ. 219, ριστ’) ενώ ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης συνοψίζοντας την σχετική Πατερική Παράδοση αναφέρει ότι η σαρκική καρδιά είναι κέντρο φυσικό, παραφυσικό και υπερφυσικό. (Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον, εκδ. Σχοινά, Βόλος 1969)
Είναι κέντρο φυσικό γιατί η καρδιά πλάθεται πρώτη από όλα τα μέλη του ανθρωπίνου σώματος, σύμφωνα και με τα λεγόμενα του Μ. Βασιλείου: «Εν τη γενέσει των ζώων η καρδία πρώτη καταβληθείσα παρά της φύσεως αναλογούσα τω μέλλοντι συνίστασθαι ζώω, την παρά φύσεως, λαμβάνει καταβολήν» το οποίο επιβεβαιώνεται και από τη σύγχρονη επιστήµη.
Είναι κέντρο παραφυσικό γιατί από εκεί προέρχονται όλα τα πάθη και οι βλάσφημοι λογισμοί.
Είναι κέντρο υπερφυσικό, γιατί εκεί ενεργεί η Χάρη του Χριστού.
Έτσι φτάνουμε στην καρδιακή προσευχή όπου ο Άγιος Νικόδημος συμβουλεύει τον Ορθόδοξο ασκητή να ενώσει την ενέργεια του νου, που εδράζεται στον εγκέφαλο, με την ουσία του νου, που βρίσκεται στην καρδιά, επιτυγχάνοντας έτσι την επαφή με τον “έσω άνθρωπο”.
Συμπερασματικά λοιπόν ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ξεκάθαρος: «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται» (Ματθ. Ε΄.) και όσο για τις πλέον δύσκολες στιγμές της καθημερινότητας μας, ας ανατρέξουμε στον Όμηρο (Οδύσσεια, ραψ.υ, στ.18) κι ίσως στην πιο χαρακτηριστική, διαχρονική, μορφή του Έλληνα, τον Οδυσσέα όταν αναφωνεί γεμάτος πίκρα με όλους εκείνους τους Μνηστήρες όπου στο σπίτι του είχανε εγκατασταθεί: «τέτλαθι δή, κραδίη: καὶ κύντερον ἄλλο ποτ᾿ ἔτλης» και στη νεοελληνική απόδοση της φράσης: «Κράτα καρδιά μου, πολύ σκληρότερο έχεις βαστάξει πόνο»…
(Πηγές: kardiologos-psychiko.gr, holisticlife.gr, antifono.gr, oodegr.com)
erimitic