Αρχαίοι Άγιοι ασκητές, κόρες Οσίες του Θεού πρώην αρχοντοπούλες, θεολογούντες άνδρες Αγιοπνευματικοί σε θρόνο πατριαρχικό ή αλυσοδεμένοι σ’ ενα κελί υγρό.
Στεφανωμένοι Μάρτυρες μπροστά απ’ τα λιοντάρια ή μέσα από τη θηλιά, σύγχρονοι αφανείς και ασήμαντοι που έγιναν Θεόπτες.
33 μ.Χ. και τότε άρχισαν όλα. Κι άνθρωποι Χριστιανοί και Ορθόδοξοι αποδομούν τον ίδιο τον εαυτό, σε ένα σύστημα αξιών που έχει ήδη ανατραπεί, που στους δικούς μας τους καιρούς σαπίζει και χλευάζει. Κι όλων των εποχών οι Άγιοι όλοι τους ιδιαίτεροι και διαφορετικοί, μα με κοινό σημείο: Με παρρησία μπροστά στον οποιονδήποτε, πάντοτε και παντού, Ομολογία Χριστού.
“Η Ομολογία της Πίστεως είναι μεγάλο κατόρθωμα και θα πρέπει να έχουμε πάντα το θάρρος και την αγία τόλμη να ομολογούμε την Πίστη μας και να μήν φοβόμαστε κανέναν. Μόνο τον Θεό να φοβόμαστε, στον Οποίον θα δώσουμε απολογία για την Πίστη μας”.
erimitic