Ο Γέροντας, καθισμένος κάτω από ένα πεύκο, ένα καλοκαιρινό απόγευμα, μας μιλούσε για την απεριόριστη εμπιστοσύνη που πρέπει να έχουμε στην πρόνοια του Θεού: «Ξέρετε, αυτό που λέει η Γραφή “και αι τρίχες της κεφαλής υμών ηριθμημέναι εισί”, είναι πραγματικότητα. Έτσι είναι.
Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο. Μας αγαπά πολύ, μας έχει στο νού του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μη φοβόμαστε τίποτε». Ρωτούσαμε τον Γέροντα Πορφύριο, μετά την εισβολή, τι θα γίνει με την Κύπρο κι έλεγε: «Ας κάνει ο Θεός τη δουλειά Του». Το ίδιο έλεγε, όταν γίνονταν οι μεγάλοι σεισμοί στην Ελλάδα κι έμενε ανεπηρέαστος από την κατάσταση.
Έλεγε: «Εμείς να γίνουμε καλοί κι ο Θεός ας κάνει ό,τι θέλει». «Σού έρχονται φοβίες μερικές φορές, όπως μου λες, γιατί δεν αγαπάς πολύ τον Χριστό. Αυτό είναι όλο. Άντε πήγαινε τώρα…»
